Najlepiej skorzystać z dość prostej techniki robienia takich notatek. Można ją dowolnie dostosowywać do swoich potrzeb. Znajduje ona zastosowanie zarówno w notatkach robionych ręcznie (w zeszycie), jak też na komputerze. Kilka kroków: Dla każdej książki przygotuj oddzielną kartkę, na której będziesz robić notatki; Aby pisać ładniej, trzeba… pisać dużo. Zamiast biadolić, że bazgrzesz, po prostu popracuj nad swoim charakterem pisma. Ładniejsze, czytelniejsze pismo da się wypracować, zapewniam. Efekty przyjdą stopniowo – nie jutro i nie pojutrze – a kiedy już przyjdą, zaskoczą Cię. Chcesz poprawić swoje pismo? Kup mój podręcznik „Italik. Pisz ładniej” i zeszyty ćwiczeń – dostępne w moim sklepie KLEKSOGRAFIA (klik!) Zabawa w grafologa Na początek zrób analizę swojego charakteru pisma. Napisz akapit czy dwa ręcznie na kartce i przyjrzyj się uważnie. Może to być dowolny tekst, na przykład wiersz. Zwróć uwagę na:  odstępy między literami. Czy piszesz ciasno, czy rozwlekle?  pochylenie pisma. W prawo, w lewo? A możesz piszesz zwyczajnie, prosto?  ozdobniki. Może używasz zawijasów (np. ozdabiasz nimi litery „y” i „j”)? Czy zamiast kropki nad „i” rysujesz kółeczko? Jak oceniasz te ozdoby?  „wyrobienie” pisma. Czy jest po dziecięcemu wyraźne, czy nieczytelne, jak u lekarza? Łączysz litery, jak tego uczono w szkole, czy niektóre są stawiane oddzielnie?  co się dzieje z pismem, kiedy się spieszysz? Większość z nas ma tendencję do zniekształcania niektórych liter, szczególnie przy łączeniu („rz” wygląda jak „n”). Pracując nad pismem, trzeba na te kłopotliwe litery zwrócić szczególną uwagę.  co chcesz zmienić? Czy jakieś litery irytują Cię, wolisz je pisać inaczej? Wybierz pismo idealne Aby zmienić pismo na ładniejsze masz dwie opcje. Można – co jest o wiele łatwiejsze – popracować nad swoim dotychczasowym pismem, „podrasować” je. Albo zmienić styl pisania na zupełnie inny. Ja wybrałam tę drugą, bardziej wyboistą drogę. Jeśli również chcesz nią pójść, znajdź pismo-ideał, do którego będziesz dążyć. W pracy nad nowym charakterem pisma poszłam na całość i zdecydowałam się na dwa nowe style pisania: codzienne (prostsze, do szybszego pisania) i odświętne (kiedy się nie spieszę, a zależy mi żeby pismo było eleganckie, np. przy pisaniu kartek z pozdrowieniami, życzeń, dedykacji). Codziennym stało się drukowane pismo ręczne uczone w amerykańskich szkołach, w którym poszczególne literki nie łączą się ze sobą (tak zwany print). Wygląda ono bardzo schludnie i jestem w nim stanie pisać normalnym i średnio szybkim tempem. Na specjalne okazje mam pismo łączone, czyli kursywę. To pismo Austina Palmera: uczyły się go dzieci w Ameryce w pierwszej połowie ubiegłego wieku. Obydwa style widać na zdjęciu powyżej. Dlaczego taka radykalna zmiana? Moje pismo w ostatnich latach ewoluowało w kierunku, który mi nie odpowiadał. Niektóre litery pisałam wersalikami – początkowo wydawało mi się to fajne i oryginalne, później doszłam do wniosku, że wygląda infantylnie. Na zdjęciu poniżej widać mój charakter pisma z marca 2016 roku i – pismo Palmera – z lutego 2017.  Jeśli potrzebujesz pisać na co dzień dość szybko (na przykład uczysz się lub studiujesz i robisz notatki z lekcji/wykładów), print może być zbyt trudny. Zerknij na italik – w tym piśmie możesz łączyć tylko te litery, które chcesz! Dostosuj pismo idealne do siebie Wypisz sobie swój nowy docelowy alfabet i zastanów się nad każdą literą. Być może niektóre Ci się nie spodobają i zechcesz je zmienić. Przykładowo, w alfabecie Palmera niektóre wielkie litery były dla mnie tak dziwne, że opracowałam sobie ich własne wersje (spójne jednak z tym stylem pisania). Z kolei w princie sporo czasu poświęciłam na rozważania, jak będę pisała polskie znaki diakrytyczne (na przykład ogonki przy „ą”, kreseczki nad „ó”). Ważne, by te zmiany wprowadzić na początku i od razu uczyć rękę, jak kreślić litery. Pisz jak najwięcej! Kiedy już przemyślisz cały alfabet, wypisz litery pionowo na kartce i trenuj. Pisz pojedyncze litery, dwuznaki („cz”, „sz”), sylaby. Potem składaj słowa, zdania, akapity. Przepisuj przysłowia, fragmenty książek. W mojej grupie facebookowej ćwiczyliśmy na prognozie pogody, ogłoszeniach drobnych, przemówieniach, kronice kryminalnej z gazety, staropolskich pieśniach i awangardowych wierszach. 😉 Trenuj tak długo, dopóki nie poczujesz się z nowym charakterem pisma swobodnie. Może to potrwać, nie zrażaj się. Z moich doświadczeń w pracy nad pismem własnym i z członkami grupy Kochamy Pismo Ręczne wynika, że miesiąc codziennych ćwiczeń to minimum, by nauczyć się nowego stylu pisania. Oprócz trenowania na kartkach czy w zeszycie (na początek dobrze sprawdza się kratkowany), staraj się pisać nowym charakterem przy każdej okazji: w pracy, na uczelni, w Twoim Bullet Journalu. Trzy sposoby na ładny charakter pisma 1. pisz powoli, świadomie kształtując każdą kreskę i każde zaokrąglenie, starając się stawiać litery jak najrówniej; 2. cierpliwie ćwicz każdego dnia powtarzając w myśli „bez pracy nie ma kołaczy” (możesz tę mądrość przepisywać) 🙂 3. eksperymentuj z przyborami do pisania. Zbierz wszystkie długopisy, cienkopisy, pióra, które masz w domu i je przetestuj. Niektóre będą miały za cienką, inne za grubą jak na Twój gust linię. Jedne będą robiły brzydkie kleksy, inne gładko popłyną po papierze. Ja bardzo lubię pisać piórem wiecznym – wymusza ono na mnie staranniejsze, bardziej eleganckie pismo.  Mój charakter pisma na przestrzeni lat – od pisma elementarzowego do italika.  Jak zmienia się pismo samoistnie na przestrzeni lat i jak można zmienić swój charakter pisma na inny. Kup podręcznik i zeszyty ćwiczeń „Italik. Pisz ładniej”!!! Dzięki mojej książce poprawisz charakter pisma (lub pomożesz swojemu dziecku pisać ładniej). Dostępna jest w sklepie KLEKSOGRAFIA (klik!). Masz apetyt na popracowanie nad charakterem swojego pisma? Zapraszam Cię do grupy Kochamy Pismo Ręczne na Facebooku. Poćwiczymy razem! Zajrzyj też do artykułu, w którym opowiadam, jak pomogłam mojemu synowi pisać ładniej.

Pierwsze ćwiczenia, które przygotowują do nauki pisania to np. lepienie z plasteliny, wyklejanie obrazków, malowanie farbami, nawlekanie koralików na nitkę itp. Dzięki nim dziecko uczy się koordynowania pracy mięśni rąk – od barku przez ramię, przedramię, aż po dłoń i palce. Takimi ćwiczeniami zajmują się dzieci w

My nauczyciele doskonale wiemy ile trzeba poświecić czasu, by przygotować się do lekcji, bo przecież każdy z nas chce jak najlepiej dla swoich uczniów i uczennic. W związku z tym, bardzo często: – analizujemy, – wprowadzamy korektę swoich działań, – chcemy zaangażować ucznia poprzez interesujące tematy i zadania, – wykorzystujemy różnorodne techniki nauczania, – używamy „takich” instrukcji by dla ucznia były zrozumiałe, – stwarzamy świetną atmosferę, – posługujemy się praktyczną znajomością języka angielskiego, a nie tylko regułami gramatycznymi, – integrujemy wszystkie sprawności językowe podczas zajęć. Bez wahania użyłam słowa chcemy, bo chyba wszyscy chcemy? Oczywiście, że nauczyciele chcą. Ja bardzo chcę. Niestety, łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Ale odważę się napisać „dla chcącego nic trudnego”, bo wierzę w każdego nauczyciela, wierzę w siebie, w swoich uczniów, we współpracę z rodzicami, we wspólne cele. Chcę również wierzyć w to, że dla każdego nauczyciela zeszyt przedmiotowy jest ważny. Chcę wierzyć, że zadajemy sobie pytanie „Jak wygląda zeszyt ucznia?„. Czy robię wszystko by mój uczeń chętnie do niego sięgał? Czy poświęcam czas by zaplanować prowadzenia zeszytu przez ucznia? Jak powinien wyglądać? Jakie ma znaczenie w oczach ucznia? Jaki wpływ ma uczeń na swój zeszyt? Jaką funkcje pełni podczas zajęć? Chcę, aby dzieci traktowały swój zeszyt jak coś wyjątkowego, jak coś co pomaga im się uczyć, by mogli śledzić w nim swoje postępy. To przecież oni mają ogromny wpływ na to, co znajdzie się w tym zeszycie. To oni zagospodarowują przestrzeń, w której nie ma technicznych ograniczeń, mogą pisać, rysować pod każdym kontem. Zeszyt dla uczniów i rodziców Dla moich uczniów zeszyt jest miejscem, w którym mogą wyrazić siebie, swoje zdanie, gdzie dokonują samooceny, uzyskują informację zwrotną od nauczyciela czy kolegi/ koleżanki i chciałabym, aby dla twojego ucznia był wyjątkowy. Elementy „OK” zeszytu cieszą się coraz większą popularnością w mojej szkole, kreatywna możliwość działania przez ucznia, sprawiła, że robią notatki bez mojej pomocy, chętniej planują swoja pracę. Podkreślę, że od zawsze zależało mi by uczniowie traktowali swój zeszyt jak własny, indywidualny pamiętnik, w którym będą mogli zapisywać swoje gramatyczno – słówkowe sekrety. Wiedzą czego będą się uczyć, z czego będą odpytywani i oceniani, bo znają cel lekcji, „NaCoBeZu” i kilka innych „okejowych” trików, o których wspomnę dalej. Dzięki temu zauważyłam, że zeszyt stał się ważnym narzędziem przydatnym nie tylko uczniowi i nauczycielowi, ale i rodzicom. Zawsze wyjaśniam im zasady prowadzenia zeszytu „OK” . Zaobserwowali w ciągu roku szkolnego, że prowadzony przez dzieci zeszyt przedmiotowy, sprawiał im ogromną radość. Natomiast rozmowy podsumowujące pomogły określić ich osiągnięcia i zaplanować kolejne kroki. Pozytywnie byłam, tymi rozmowami, zaskoczona. Często przewijało się słowo „mój zeszyt”. Byli z nich dumni, chętnie je porównywali i prowadzili na ich temat dyskusje. Mądre dzieciaki, gdyż są świadomi, że samodzielne wykonane rysunki, mapy myśli i inne własne notatki sprawiają im wielką satysfakcje i szybciej zapamiętują dany materiał. Zastanawiam się – Czy charakter pisma ma znaczenie? Po obserwacji w ciągu roku szkolnego stwierdziłam, że charakter pisma nie ma żadnego znaczenia. Ich zeszyty są unikatowe i „nie do podrobienia”. Cele i kryteria zgodne z podstawą programową, a zeszyty różne – to jest dopiero uczta dla nauczyciela, gdy indywidualizacja trwa. Tak na pierwszy ogień rzucam wam pomysł na wrześniową lekcje, którą rozpoczynamy od własnoręcznego wykonywania okładek. To idealny przykład działania przez doświadczenie. Własna aktywność nastraja pozytywnie do działania i do całego przedmiotu. Właśnie dlatego własnoręcznie wykonana okładka to numer jeden! Co jest potrzebne: -papier kolorowy lub papier do pakowania, – nożyczki, – klej, – i to czego dusza ucznia zapragnie, by stworzyć jedyny w swoim rodzaju zeszyt. Okładka zaprojektowana przez Kalinę, klasa 5 (mamy jeansowa spódniczka). Wiadomo, że początek roku szkolnego to ustalanie określonych reguł zachowania, tworzenia zasad współpracy z klasą. Ustalamy wtedy co można, czego nie można, co powinniśmy zrobić, a czego nie, co nam wypada itd. Oprócz tego tworzymy stosowny zapis o sposobach i formach oceniania ucznia/uczennicy na lekcjach zgodny z przedmiotowym systemem oceniania danej szkoły. Czy pojawia się instrukcja prowadzenia zeszytu? Rzadko. Nie mam zamiaru tego krytykować, gdyż to nie jest mój cel. Ja mam w zwyczaju przedstawiać uczniom szczegółowo obowiązujące zasady. Wtedy wszystko gra. Nikt nie pyta – jakim kolorem zapisać, czy może na marginesie, czy może narysować itp. Zasady prowadzenia zeszytu: Po pierwsze: wycinamy, kolorujemy, przyklejamy, projektujemy… (Nie wymagam, nie zmuszam ale zapraszam ucznia/uczennicę do zatytułowania pierwszej strony zeszytu przedmiotowego. Jedni zapisują dużymi, kolorowymi literami imię i nazwisko, inni tworzą rysunki (zazwyczaj rysują Big Ben’a lub inne zabytki, który kojarzą im się z Anglią – świetnie gdyż pojawia się element kultury). Po drugie: Przedstawiamy się, piszemy coś o sobie (personal details) – dzięki temu wzbogacamy słownictwo dotyczące podawania informacji na swój temat Zapisują, tworzą kolorowe ramki lub korzystają z gotowych kart pracy, które możecie tutaj pobrać. Pobierz wersję PDF1 Dopiero w trzecim punkcie przechodzę z uczniem do ustalenia zasad obowiązujących w zeszycie, decyzja uczniów! My chaosu nie lubimy, więc zasady tworzymy. Można podać gotowe zasady prowadzenia zeszytu, albo opracować je wspólnie z uczniami. Wybór należy do ciebie: Możesz skorzystać z podanego wzoru lub zainspiruj się nim… …Rules, rules… 1. Proszę zapisuj wszystko, co zapiszę na tablicy oraz będę wdzięczna jeśli wkleisz materiały, które ode mnie otrzymasz. 2. Proszę, nie wyrywaj kartek i ponumeruj je do końca zeszytu, byś po każdej lekcji mógł/mogła zapisywać w spisie treści, czego dotyczyło nasze dzisiejsze spotkani i jaki był cel lekcji. 3. Proszę abyś się zastanowił/a i opracował/a własny system oznaczania tego co ważne, na co trzeba zwrócić uwagę, co sprawia ci kłopot i co muszę powtórzyć. (żarówka, kolor zielony, znaczniki itp.) 4. Masz prawo popełniać błędy, dzięki nim się uczysz, wprowadzasz korektę swoich działań. Pytaj, gdy czegoś nie rozumiesz lub coś jest dla ciebie trudne, jestem po to by Ci pomóc. 5. Lewa strona zeszytu należy do ciebie więc baw się nauką angielskiego: rysuj, zaznaczaj, twórz własne zapiski i obrazki, by ułatwić sobie naukę. 6. Używaj „sklerotek” (karteczki, na których uczeń zapisuje pytania, nauczyciel odpowiada w wyznaczonym czasie – okejowy sposób). Po czwarte: Uporządkuj stanowisko pracy Zgodnie z zasadami „OK” zeszytu – tworzymy cel lekcji w języku ucznia (np. Wiem, gdzie leży Londyn). Wprowadzamy NaCoBeZu , czyli na co musisz zwrócić uwagę, kryteria sukcesu, pytanie kluczowe, samocena, ocena koleżeńska oraz podsumowanie lekcji – sprawdź czy osiągnęliście założony cel. (Zapisujemy np.: Dziś nauczyłem się… Zrozumiałem, że..). Do podsumowania można wykorzystać kolorowe kubeczki, którymi uczeń sygnalizuje czy został osiągnięty cel i czy zostało to odnotowane w zeszycie. Świetna sprawa, polecam gdyż widząc czerwony kubeczek wiem, że uczeń potrzebuje mojej pomocy. Zasada ta świetnie sprawdza się podczas pracy z uczniem nieśmiałym, który boi się na forum zapytać lub poprosić o pomoc. Pamiętaj aby jak najprościej formułować cel lekcji. Po piąte: Lustereczko powiedz przecie… czyli zastosowanie informacji zwrotnej. Krótko mówiąc to dialog między uczniem a nauczycielem, który ma pomóc uczniowi w uczeniu się. Doceniaj dobre strony ucznia, zapisz co wymaga poprawy, daj wskazówki, w jaki sposób powinien poprawić ocenę, wyznacz kierunek dalszej drogi. Ocenianie kształtujące wspiera ucznia – to już wiemy! Ale dodatkowo jest narzędziem do komunikacji z uczniem i także z rodzicem. Kiedy dziecko otrzyma informacje zwrotna rodzic również zapoznaje się z treścią i wie nad czym musi z dzieckiem popracować. Może również dzięki temu śledzić postępy swojego dziecka. Krótko mówiąc, nauczycielu: – nie wyręczaj uczniów, -dawaj jasne wskazówki, -wprowadź elementy zeszytu OK ( NACOBEZU, cel w języku ucznia, informacja zwrotna, kryteria sukcesu, pytanie kluczowe, samoocena), – wspieraj i motywuj każdego ucznia, -baw się wspólnie z uczniem w tworzeniu kreatywnych notatek, bo co kolorowe i samodzielnie wykonane długo w pamięci pozostaje. Ważne jest, drogi nauczycielu, aby zeszyt służył uczniowi. Byś zasady wprowadzał w granicach rozsądku, bo „co za dużo to niezdrowo” więc cool’owo prowadź zeszyt też, bo uczeń po prostu tego chce! Do dzieła. Autorką tekstu jest Ewa Szymkowiak. Ewa jest absolwentką Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych. Skończyła Akademię Sztuk Pięknych, Wyższą Szkołę Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych i Uni-Terra. Jest nauczycielem z wieloletnim stażem w przedszkolu i szkole podstawowej, specjalizującym się w nauczaniu j. angielskiego. Na koniec warto wspomnieć, że bieżnia w domu jest dobrym pomysłem również ze względu zdrowotnego pod kątem stawów. Bieganie na bieżni jest dla nich zdrowsze, ponieważ posiada ona lepszą amortyzację, a tym samym nie nadwyręża tak bardzo stawów, jak bieganie po betonie. Zobacz także: Trening cardio w domu i poza nim – co trzeba Jak ładnie pisać? – to pytanie, które zadaje sobie wiele osób. Sztuka eleganckiego pisania dawniej była bardzo ceniona. W tej chwili sporo rzeczy załatwiamy online lub przez telefon, a jednak zwracamy uwagę na charakter pisma danego człowieka, ponieważ jest czymś indywidualnym. Ładne pismo jest cenione – zachwycamy się pięknymi literami i chwalimy osobę, która je posiada. Niektórzy nie mają do tego wrodzonych predyspozycji, jednak wszystko jest kwestią treningu. By posiadać pewniejszą rękę wystarczy dużo ćwiczyć. Nauka ładnego pisania dla niektórych będzie trudna, a innym nie sprawi żadnych trudności. Sztuka starannego i estetycznego pisania to kaligrafia. Jak nauczyć się pisać kaligraficznie? Czy warto zapisać się na kurs ładnego pisania, czy też lepiej ćwiczyć samodzielnie w domu? Ładne pismo – jak nauczyć się ładnie pisać? Ładne pisanie liter to sztuka. Niektórzy mają ładny charakter pisma, a o innych mówi się, że piszą “jak kura pazurem”. Są osoby, które posiadają bardzo niewyraźne, nieczytelne pismo, a inni niezwykle wyraźne i łatwe w odczytywaniu. Niektóre osoby stawiają wiele zawijasów, a jeszcze inne posiadają pismo niemal techniczne. Litery mogą się też różnić wielkością. Pismo kształtuje się w trakcie nauki pisania, okresu dojrzewania i zmienia się z czasem w ciągu życia. Pewna podstawa, baza ukształtowana w przeszłości jest niezmienna, jednak z czasem może zmieniać się nieco na przykład kształt liter czy sposób ich łączenia. Odręczne pismo o indywidualnym charakterze kształtuje się między 16 a 25 rokiem życia, a po tym czasie następuje stabilizacja. By więc nauczyć się ładnie pisać, najlepiej dużo ćwiczyć – i to najlepiej w jak najmłodszym wieku. Nie oznacza to jednak, że nauka ładnego pisania będzie nieskuteczna później. Naturalne pismo może tylko lekko się poprawić, ale kaligrafii może się nauczyć każdy i w każdym wieku. Istnieją pewne zasady trzymania długopisu czy pióra oraz budowy liter by pismo było piękne. Warto od tego zacząć. Można również szukać inspiracji wśród pisma znajomych – wielokrotne powtarzanie danego sposobu tworzenia litery wejdzie w końcu w nawyk. Zobacz też: Jak napisać rozprawkę? Poznaj schemat dobrej rozprawki! Jak ładnie pisać w zeszycie? Ładne litery przydają się nie tylko w kontaktach prywatnych – na przykład wówczas gdy wypisujemy dla kogoś kartkę czy zaproszenie. Kto jeszcze się uczy – czy to w szkole, czy też na studiach – musi pisać wyraźnie. Niewyraźne, nieczytelne pismo może prowadzić do błędnego odczytania treści jakiegoś wypracowania czy zadania – w konsekwencji zaś może poskutkować otrzymaniem złej oceny. Jak zacząć ładnie pisać w zeszycie? Przede wszystkim warto mieć dobry długopis. Do nauki ładnego pisania lepiej nie stosować pióra czy długopisów żelowych. Można po nie sięgnąć kiedy przyzwyczaimy rękę do poprawnego, ładnego kreślenia liter. Warto więc mieć długopis dobrej jakości, z tuszem który się nie wylewa, utrudniając pisanie. Warto też popracować nad ruchami ręki. Nadgarstek powinien pracować lekko, a palce nie powinny mocno ściskać i przyciskać długopisu do kartki. Przez to dłoń szybciej się zmęczy, a litery będą grube i toporne. Warto swoje umiejętności szkolić w zeszycie w kratkę lub w zeszycie w cienkie linie. W tym drugim rodzaju zeszytów uczą się pisać dzieci. Jedna i druga opcja jest pomocna przy określaniu właściwej wielkości liter względem siebie oraz przy trzymaniu się ich wielkości czy budowy. Warto wiedzieć, że na wygląd pisma ma wpływ również stopień gładkości kartki. Niektóre są bardziej chropowate, a inne gładkie. W tych najgładszych najlepiej jest pisać. Te bardziej chropowate stanowią opór dla długopisu przez co trudniej jest pisać. Sprawdź: Jak napisać list do kolegi? Kaligrafia dla początkujących – jak pisać kaligraficznie? Jak nauczyć się kaligrafii? Można zapisać się na specjalny kurs – organizowane są coraz częściej zarówno stacjonarnie, jak i online. Pisanie kaligraficzne można też w sobie wyrobić kopiując litery z różnych stylów pisania. Można sprawdzać na różnego rodzaju blogach, zamówić książki do nauki kaligrafii (są nawet zestawy ćwiczeń). Warto przede wszystkim ćwiczyć – ładna kaligrafia nie jest dziełem spędzonej nad zadaniem godziny a wielu godzin ćwiczeń. Istnieją różne rodzaje stalówek, mazaków czy długopisów – a dzięki różnym ich rodzajom można osiągnąć nieco odmienne efekty pracy. Początkujący powinni zaopatrzyć się w stalówkę giętką. Pierwsze kroki warto też po prostu stawiać zwykłym długopisem. Gdy już nauczymy się tworzyć ładne litery, będziemy mogli przejść do pióra. Piękne pismo kaligraficzne na pewno uda się uzyskać z czasem. Jak ładnie pisać piórem? Sztuka ładnego pisania to przydatna i podziwiana umiejętność. Nauka pięknego pisania piórem sama w sobie stanowi pewną trudność. Trzeba uważać między innymi na to by nie dociskać go zbyt mocno do kartki, dobrze je trzymać (trzy palce, które nie trzymają pióra mają stanowić podporę), a także starać się pisać płynnie i delikatnie. Ważny jest spokój. Sprawdź: Jak napisać dedykacje do książki? Rodzice pytają o ładne pismo: Jak pisać długopisem? Jak ładniej pisać przy pomocy długopisu? Przede wszystkim warto pisać nieco wolniej. Pisanie szybkie łączy się z bardziej niedbałym pismem. Kto zatem może sobie pozwolić na wolniejsze pisanie, powinien z tej możliwości skorzystać. Takie regularne ćwiczenia pozwolą poprawić styl pisma – będzie ładniejsze również przy szybkim pisaniu. Warto ćwiczyć w zeszycie w kratkę, która pozwala zwracać uwagę na wielkość i grubość liter. Zobacz: Części mowy: Podział na odmienne i nieodmienne części mowy Jak ładnie pisać drukowane litery? By ładnie pisać drukowane litery, warto przede wszystkim dużo ćwiczyć. Można wzorować się na innych – jest wiele dostępnych wzorów, które znajdziemy choćby online lub w specjalistycznych książkach do kaligrafii. Odpowiedź na pytanie jak ładnie pisać jest przede wszystkim jedna – pisać dużo, tym samym lepiej opanowując technikę. Zobacz też: Co to są głoski i jak je liczyć? Ile głosek ma wyraz …Sylaby: Jak dzielić wyrazy na sylaby?Formy gramatyczne – określenie formy gramatycznej, przykłady, budowa 129,00 zł. Do koszyka. Zeszyt w kropki – jasny, przejrzysty, klarowny. Dodano: 23-04-2020 w kategorii: Blog | Archie’s Calligraphy autor: Artur. Zeszyt w kropki to jeden z tych bullet journal, które są najchętniej wybierane przez miłośników planowania, pisania i rysowania. Swoją popularność zawdzięcza unikalnej strukturze, która Sieć pełna jest pięknych, kaligraficznych fontów, które aż proszą się o wykorzystanie w projektach. Za tę przyjemność z reguły trzeba zapłacić (i nie ma się co dziwić – tworzenie fontu to mnóstwo pracy), ale na szczęście żyjemy w pięknych czasach i poza kupowaniem, mamy również możliwość poszerzania swoich zbiorów o wiele całkowicie darmowych propozycji. Dość często pytacie o moich darmowych ulubieńców, dlatego postanowiłam zebrać te najlepsze, imitujące odręczne pismo fonty i zebrać je w tym wpisie. Publikuję tu jedynie w pełni darmowe fonty – to znaczy te z możliwością wykorzystania zarówno do celów prywatnych, jak i komercyjnych. Część z nich wymaga zapisania się do newslettera lub udostępnienia informacji o foncie, ale myślę, że to i tak nieduży wysiłek w stosunku do otrzymywanych korzyści. Czy prezentowane fonty mają polskie znaki? Niestety, w większości przypadków nie mają. Twórcy stosunkowo rzadko o to dbają. Zobacz też: Wielka lista odręcznych fontów z polskimi znakami 1) Alex Brush Pobierz 2) AlluraPobierz 3) PlayballPobierz 4) Learning Curve ProPobierz 5) SatisfyPobierz 6) DebbyPobierz 7) SerendipityPobierz 8) ParisiennePobierz 9) Variane ScriptPobierz 10) Dancing ScriptPobierz 11) Grand HotelPobierz 12) PacificoPobierz 13) BalqisPobierz 14) BlendaPobierz 15) BrusherPobierz 16) Herr Von MuellerhoffPobierz 17) Black JackPobierz 18) SophiaPobierz 19) Great VibesPobierz 20) PlaylistPobierz 21) EuphoriaPobierz 22) NickainleyPobierz Ważne[separator type=”thin”] Wszystkie prezentowane tu fonty możecie wykorzystywać zarówno do celów prywatnych, jak i komercyjnych, ale zanim wykorzystacie font do konkretnego celu, warto zapoznać się z licencją. Niektórzy autorzy zastrzegają sobie, że ich praca nie może być wykorzystana przy niektórych rodzajach projektów. Warto zwracać na to uwagę, a jeśli podchodzicie do projektu profesjonalnie, warto rozważyć zakup pełnej wersji lub płatnego fontu. Mam nadzieję, że fonty okażą się przydatne. Koniecznie podzielcie się swoimi faworytami w komentarzach i nie zapomnijcie się pochwalić, jeśli stworzycie z nich coś ciekawego. Jeśli skorzystacie ze zbioru, będzie mi bardzo miło, gdy polecicie ten post swoim znajomym. Przyjemnego korzystania! Zobacz też: Wielka lista odręcznych fontów z polskimi znakami Zobacz 39 odpowiedzi na pytanie: Co fajnego mogę pisać w zeszycie? Ja wykorzystuje zeszyty do kodów do gry , rysunków , zagadek , notatek , opowiadań np.straszna historia , do opisywania chłopaków którzy ci się podobają , do opisów twoich koleżanek , do szkiców , do wymyślania piosenek i wierszy , możesz robic rozpiskę dnia np.Wstanę o 9.30 , Różne przepisy na kanapki lub Pisania można się nauczyć. I nie mówię tutaj o kaligrafowaniu liter w zeszycie w trzy linie, ale o twórczym pisaniu z pełną świadomością. Możesz się tego nauczyć. To jest żeby pisać trzeba czytać. Nie ma innego wyjścia. Oprócz czytania ulubionych książek i podpatrywania jak są napisane, polecam ci przeczytać kilka poradników o tym jak pisać. To książki, które sama przeczytałam i polecam z czystym sumieniem1. „Magia słów. Jak pisać teksty, które porwą tłumy” Joanna Wrycza–Bekier – zachwyciła mnie swoją prostotą i językiem. Poradnik napisany jak powieść przemawiał do mnie z każdej strony. Nie żałuje ani złotówki wydanej na tę książkę. W pierwszej chwili, kartkując spis treści poczułam się jak w szkole. Czasowniki modalne, strona bierna? Lekcja Fleminga czy Hemingwaya odstraszały od zerknięcia do treści książki. Cieszę się, że zaryzykowałam i nie poddałam się strachom. Książka napisana jest jasnym i prostym językiem. Po kolei wyjaśnia najważniejsze zagadnienia jak pisać, a wszystko poparte jest przykładem. Asia porwała mnie swoją opowieścią o pisaniu i spowodowała, że chciałam pisać tak jak ona. Dla mnie to kopalnia wiedzy i podstawa pisania. Po przeczytaniu książki bardzo chciała wybrać się na warsztaty prowadzone przez Asię. Dokładnie rok temu spełniłam to marzenie. Tych kilka spotkań z autorką potwierdziło moje odczucia. „Magia słów…” powinna znaleźć się w każdej biblioteczce osoby piszącej. Asia uświadomiła mi też coś bardzo ważnego:„Jeśli zajmujesz się pisaniem, to jesteś pisarzem.”Niby oczywiste, ale nie dla każdego piszącego. Joanan Wrycza – Bekier prowadzi też bloga „Jak pisać pamiętnik rzemieślnika” Stefan King – tego autora znają wszyscy. Ma na swoim pisarskim koncie całkiem pokaźną liczbę książek, na których podstawie powstają filmy i seriale. Ostatnio oglądałam serial „Castle Rock”, który jest luźną adaptacją powieści Kinga. Serial mroczny i wciągający. Fani twórczości Kinga na pewno znajdą w nim wiele wątków z jego książek. Ale nie o nim chciałam razem autor nie stworzył horroru, ale opisał swoją pisarką drogę, pokazał jak dorastał do pisania. Z pierwszej części dowiesz się jak powstawały pierwsze opowiadania i książki. King wspomina o ciemnych stronach swojego życia, o niełatwym dzieciństwie, o uzależnieniu od alkoholu, narkotyków i o rodzinie. Druga cześć jest poradnikiem, ale bez ćwiczeń. Autor opisuje jak on pisze. Co jest dla niego ważne w procesie twórczym i jak dokonuje poprawek skończonych tekstów. Z całej książki zapamiętałam przesłanie„Dużo czytać i dużo pisać. Nie da się tego uniknąć. Nie istnieje droga na skróty.”„Jak pisać…” jest cenną lekturą napisaną przez praktyka, a jeżeli to cię nie przekonuje, to warto ją przeczytać z ciekawości i poznać szczegóły życia „Autentyczność przyciąga” Anna Piwowarska – to książka typowo poradnikowa. Oprócz cennej wiedzy na temat tego co sprawia, że pisanie jest autentyczne, znajduje się w niej 40 ćwiczeń , które pomagają wdrożyć wiedzę w czyny. Najbardziej skorzystałam na rozdziałach poświęconych: jak pisać o sobie. To temat z którym ostatnio musiałam się zmierzyć. Wiem, że jest to ważne i potrzebne, wiem że bez tego sprzedawanie czegokolwiek w internecie mija się z celem. Wiem, że ważne jest żeby czytelnicy mnie poznali, ale pisanie o sobie jest dla mnie najtrudniejszą rzeczą do napisania. Moja koleżanka woli pisać powieść niż bio. I ja ma podobnie. Dzięki Ani Piwowarskiej wiem jak to dobrze robić co jest już bardzo pomoce. Oprócz cennej wiedzy jak pisać o sobie z książki zapamiętam jeszcze jedną ważną lekcje:„…nie ma takiej kosmicznej możliwości, byśmy spodobali się wszystkim”.W końcu nie jestem zupą pomidorową 😉4. „Narratologia” Paweł Tkaczyk – ta książka to mój najnowszy nabytek i już żałuję, że kupiłam ja dopiero teraz. Po pierwsze zachwyciła mnie swoim wydaniem. Wiem, że nie ocenia się książki po okładce, ale dla mnie ma to znaczenia. Po prostu lubię ładne rzeczy. A ta książka jest ładnie wydana. Ma piękną minimalistyczna okładkę z czarnym drukiem, a w środku gruby, gładki papier, przyjemny w dotyku. Piękno książki dopełnia jej treść. To historia opowieści napisana w wciągający sposób. Ale oprócz tego, że poznasz historię powstawania opowieści, dowiesz się krok po kroku jak stworzyć własną, dobrą opowieść. Krótkie rozdziały, sama esencja, a to wszystko poparte zakończenie polecam ci jeszcze książkę „Wielka magia” Elizabeth Gilbert – poświęciłam jej osobny wpis. To książka dla wszystkich, którzy chcą żyć wymienione książki mam w wersji papierowej. I każda z nich zawiera sporo moich notatek, zakreśleń i zaznaczeń. Często do nich książek o tym jak pisać bardzo pomaga w tworzeniu tekstów. Tak jak branie udziału w kursach kreatywnego pisania. Ale pamiętaj, że wiedzę trzeba utrwalać i ćwiczyć nabyte umiejętności. Inaczej zanikają. Czytaj i pisz. Jak pisać brush penem skaczące litery i wyrazy Praca z szablonami do brush letteringu to świetny sposób na wyciszenie się. Skupienie na jednym, drobnym, ale ważnym ruchu nadgarstka nie pozwala na myślenie o wielu innych sprawach, a powtarzalna czynność może się stać rodzajem medytacji.
Umiejętność ładnego prowadzenia zeszytu może przydać się nie tylko uczniom szkół. Na studiach, w trakcie kursów, a także w wielu innych sytuacjach prowadzenie ręcznych notatek jest nadal na porządku dziennym. Im bardziej czytelne i przejrzyste, tym łatwiej potem czerpać z nich wiedzę. Chcesz dowiedzieć się, jak ładnie prowadzić zeszyt? Czytaj dalej!Jak ładnie prowadzić zeszyt? Zadbaj o odpowiednie wyposażeniePrzede wszystkim, musisz zakupić odpowiedni zeszyt. Jaki? Jeśli format z góry został Ci narzucony, na przykład przez prowadzącego zajęcia, musisz się dostosować do zaleceń. W innych przypadkach możesz wybrać taki wymiar zeszytu, który będzie dla Ciebie najwygodniejszy. Pamiętaj, że dużo łatwiej stworzysz czytelne notatki na większych kartkach, na przykład w formacie A4. Jest on jednak mniej poręczny od popularnego B5. Bez obaw! Mniejszy zeszyt też da się prowadzić ładnie. Okładka, jaką wybierzesz, nie jest najważniejsza. Warto jednak wybrać taką, która Ci się podoba - korzystanie z takiego zeszytu będzie znacznie przyjemniejsze. Co jeszcze może Ci się przydać? Kolorowe długopisy, cienkopisy i zakreślacze to nieodłączny element tworzenia pięknych oraz czytelnych notatek! Strona tytułowaNiektóre zeszyty mają specjalnie wydzielone miejsce na podpis właściciela. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by zrobić je samodzielnie na pierwszej stronie. Zeszyt zawsze powinien być podpisany, zwłaszcza kiedy Twoje notatki będą sprawdzane przez nauczyciela lub prowadzącego. Jednak nie tylko wtedy podpis może się przydać. Nawet jeśli prowadzisz zeszyt tylko dla siebie, pamiętaj, że zawsze możesz go nieopatrznie gdzieś zostawić lub zgubić. Twój podpis na pewno ułatwi znalazcy zwrócenie go. Jednak to jeszcze nie koniec! Jeśli chcesz ładnie prowadzić zeszyt, musisz się jak najlepiej postarać. Strona tytułowa nie musi być szczególnie ozdobna, ale dobrze, jeśli umieścisz na niej na przykład nazwę przedmiotu. Jeśli masz odrobinę zmysłu artystycznego, możesz narysować coś tematycznego. Myślisz, że to zabawa dobra tylko dla dzieci? Nic bardziej mylnego! Niezależnie od wieku zawsze warto dbać o swoją kreatywność, a ładne prowadzenie zeszytu, jak najbardziej może Ci w tym pomóc!Odpowiednie oznaczanieJak ładnie prowadzić zeszyt? W przypadku notatek chronologia bywa bardzo ważna. Pamiętaj o zapisywaniu dat! Znacznie ułatwią Ci one korzystanie z zeszytu. Zawsze zapisuj tematy i nagłówki. Warto podkreślić je kolorowym cienkopisem. Ułatwi to znajdowanie poszukiwanych informacji. To jednak nie wszystko! Kolory pomagają w uczeniu się i zapamiętywaniu. Należy jednak umiejętnie się nimi posługiwać. Co to oznacza? Zapisuj lub zakreślaj kolorami tylko najbardziej istotne informacje, słowa kluczowe i najważniejsze zagadnienia. Zawsze dbaj o estetykę. Unikaj używania zbyt wielu kolorów obrębie jednego tematu, ponieważ może to przynieść skutek odwrotny do zamierzonego!Jak robić notatki?Nie ma jedynej, słusznej metody na prowadzenie notatek. Niektórzy wolą tworzyć mapy myśli i obrazki, inni preferują znacznie bardziej uporządkowaną metodę konspektu, opierając się na punktach i akapitach. Pamiętaj, że prowadzisz swój zeszyt przede wszystkim dla Ciebie. Poza momentami, w których prowadzący zajęcia narzuca daną metodę zapisu notatek, masz tak naprawdę pełną dowolność. Na pewno szybko zorientujesz się, w jaki sposób najłatwiej jest Ci przyswajać informacje. Zawsze jednak pamiętaj o czytelnym piśmie! Nie musisz być mistrzem kaligrafii, ale zawsze warto postarać się o staranny zapis, który znacznie ułatwi Ci późniejsze uczenie się z notatek. Postaraj się także nie pisać w zeszycie więcej, niż to konieczne. Im bardziej zwarte i konkretne informacje, tym lepiej dla Ciebie. Miejsce na brudnopisJak ładnie prowadzić zeszyt? Na pewno jest to utrudnione, kiedy masz tendencję do rysowania i pisania po okładce lub na marginesach. Jest to dosyć częste przyzwyczajenie, którego ciężko się pozbyć. Rozwiązaniem na to może być wydzielone miejsce na brudnopis. Najlepiej umieścić go z tyłu zeszytu i opatrzyć odpowiednim tytułem. Możesz zapisywać tam mniej istotne informacje i rysunki bez narażania swoich notatek na popsucie efektu wizualnego. Możesz także zaopatrzyć się w dodatkowy notatnik przeznaczony do tego typu celów, aby pozostawić swój zeszyt piękny i estetyczny od pierwszej do ostatniej prowadzenie zeszytu to umiejętność, która może przydać się w każdym wieku. Choć coraz częściej korzysta się z cyfrowych metod zapisywania informacji, minie jeszcze wiele czasu, zanim wyprą one ręczne tworzenie notatek. To nadal jedna z najlepszych metod nauki oraz zapamiętywania informacji! Mamy nadzieję, że dzięki naszym poradom wiesz już, jak ładnie prowadzić zeszyt. A może poszukujesz artykułów piśmienniczych lub biurowych, które pomogą Ci prowadzić estetyczne notatki? Zajrzyj do naszego sklepu! Znajdziesz tam zeszyty, długopisy, zakreślacze oraz wiele innych przydatnych akcesoriów najwyższej jakości w korzystnych cenach.

Hej hej! Powoli wracam do żywych (mimo egzaminatorów maturalnych chuchających mi po plecach we śnie). I tak jak prosiliście przygotowałam filmik o tym jak zm

zapytał(a) o 17:59 Jak ładnie ozdabiać zeszyt i ładnie pisać? Licze na szybką odpowiedź Odpowiedzi Zobacz na kanale Justinsglance vendιe. odpowiedział(a) o 18:02 Musisz ćwiczyć swoją pisownie, starać się, nie spieszyć. Co do ozdabiania to używaj kolorowych pisaków, możesz pisać np. na zielono tematy i daty, jakimś innym kolorowe ważniejsze informacje. mayakaya odpowiedział(a) o 18:03 Ćwicz pisanie i rysowanie blocked odpowiedział(a) o 13:05 Na kanale Justinglance jest bardzo dużo pomysłów na ozdabianie zeszytów. Uważasz, że ktoś się myli? lub

podkreślone tematy rzeczywiście wyglądają ładnie i dobrze je widać, więc warto to czynić. nieestetycznie wyglądają wszelkiego rodzaju niepotrzebne rysunki na marginesach i w innych miejscach. koniecznie zakup swojemu zeszytowi przezroczysta foliową okładkę, żeby nie brudził.. jeśli jest to zeszyt przedmiotowy pisz numery lekcji i daty. staraj się ładnie pisać i nie ściskaj

Pół roku temu opowiedziałam na blogu o italiku, szkolnym piśmie popularnym w wielu krajach, a także opisałam pracę nad charakterem pisma mojego dziesięcioletniego syna. Czy przez minione sześć miesięcy Filip nauczył się ładniej pisać? Biję się w pierś – przegapiłam moment, kiedy pismo mojego dziecka z nieporadnych literek pierwszego etapu edukacji zmieniło się w nieczytelne bazgroły. Być może częściowo usprawiedliwia mnie brak reakcji ze strony nauczycieli, bo nigdy nie dostałam sygnału, że dziecko powinno popracować nad pismem. Trochę mnie to dziwi, bo filipowe hieroglify były trudne do rozszyfrowania. Jednak to przede wszystkim my, rodzice, powinniśmy byli zareagować wcześniej, czyli na etapie wczesnoszkolnym. Martwiłam się, że jego zeszyty wyglądają niechlujnie i zastanawiałam, jak pomóc dziecku pisać ładniej.  Artykuł o italiku i brzydkim piśmie Filipa Praca Filipa nad szkolną kursywą Systematyczną pracę w celu poprawy wyglądu pisma zaczęłam z Filipem w czwartej klasie. Założyłam mu zeszyt i dawałam do przepisania niedługie teksty. Bardzo nie lubił tych ćwiczeń, przede wszystkim dlatego, że w nowym roku szkolnym nastąpiło dość brutalne przejście z pierwszego etapu nauki bez ocen i bez wyodrębnionych przedmiotów do edukacji „na poważnie”. Pojawiły się klasówki, solidne prace domowe i nowi nauczyciele, czasem wymagający. Filipowi brakowało czasu do trenowania ładnego pisma, a kiedy próbował w szkole pisać według moich wskazówek – nie nadążał notować. Fiasko metody płynnego ruchu Zauważyłam też, że na pewne rzeczy jest za późno – nie wychodziło nam ani modyfikowanie liter tak, aby można je było płynniej łączyć, ani wplatanie do nauki wskazówek Austina Palmera czy Mary L. Champion. W napisanych przez nich podręcznikach są świetne ćwiczenia rozluźniające rękę, pomocne w pracy nad kursywą. Tyle, że Filip nie miał do nich cierpliwości. A ja nie chciałam zmienić naszych lekcji w przykry obowiązek. Bałam się, że naciskając, zniechęcę go do pisania odręcznego. Nie sprawdziła się nam niestety także metoda Juliana Brudzewskiego (o której pewnie napiszę więcej w przyszłości). Bazuje ona na tak zwanej koniczynie kaligraficznej pomagającej dzieciom odnaleźć rytm pisma odręcznego. Litery tworzy się wodząc piórem po kształcie przypominającym koniczynę. Wiele liter powstaje jednym płynnym gestem, bez odrywania pisadła od papieru. Jednak jest to krój pisma na tyle odmienny od elementarzowego (uczonego w pierwszej klasie), że Filipowi nie udało się pogodzić ćwiczeń praktycznych z codziennym pisaniem w szkole. Myślę, że ta metoda lepiej by zadziałała u młodszego dziecka. Eureka: italik! Fiasko pracy nad kursywą skłoniło mnie do szukania alternatywy dla Filipa. Uznałam, że w piątej klasie nauczyciele nie będą już naciskali na pisanie „jedynie słusznym” pismem szkolnym i postanowiłam pokazać mu italik. I to był strzał w dziesiątkę! Początkowe obawy Filipa przed zmianą zakodowanych kształtów liter minęły, kiedy zobaczył, że pisze mu się wygodniej. Zaproponowałam mu italikowy alfabet, ale cały czas podkreślałam, że sam decyduje, które litery łączyć i jaki ma być ich kształt. Początkowo ćwiczył w domu, potem odważył się przetestować nowy krój pisma w szkole. Okazało się, że jest wygodne i da się nim szybciej pisać niż kursywą. Jak Filip teraz pisze Pół roku po wprowadzeniu nowego stylu pisania, Filip posługuje się nim na co dzień. W tej chwili pismo bliższe jest printowi, niż italikowi, bo niewiele liter łączy. Jak widać powyżej, niektóre litery w środku wyrazów to wersaliki (wielkie litery). Twierdzi, że tak mu wygodniej pisać. 😉 Słowa wciąż nie chcą stać w równym rządku, ale notatki wyglądają schludniej i można je bez problemu odczytać. Ba, dostał już dwie piątki „za zeszyt”. Z nowym pismem czuje się doroślejszy, widać że mu się ono podoba. A ja jestem z niego bardzo dumna! Jak pomóc dziecku pisać ładniej  od najmłodszych lat ćwicz sprawność ruchową dłoni, czyli małą motorykę. Zachęcaj dziecko do lepienia plasteliną, malowania (palcami i pędzelkiem), rysowania, kolorowania, wycinania nożyczkami  kupuj wyprofilowane pisadła specjalnie stworzone do nauki pisania  trzymaj rękę na pulsie, kiedy dziecko zaczyna pisać – pilnuj, aby prawidłowo trzymało ołówek czy kredkę (pomocne mogą być specjalne nakładki korygujące chwyt, zakładane na palce lub na pisadło)  zachęcaj do pisania różnymi przyborami – szczególnie polecam ołówek i pióro wieczne. Uwierz mi, naprawdę nie jest wszystko jedno, czym się pisze!  w młodszych klasach działaj od razu, kiedy zaniepokoi Cię wygląd pisma dziecka – porozmawiaj z nauczycielem, pracuj z dzieckiem nad motoryką. Jeśli jakaś litera jest dla dziecka wyjątkowo trudna, poćwiczcie ją razem, także w połączeniach. Zainteresuj się wspomnianą wyżej metodą płynnego ruchu  w starszych klasach pokaż dziecku, że nie musi już pisać kursywą, czyli pismem, w którym wszystkie litery łączą się ze sobą. Zaproponuj półkursywę (italik) czy wręcz drukowane pismo ręczne, print  zachęć do kaligrafii. Niekoniecznie do nauki klasycznych krojów, po prostu niech pisze elastyczną stalówką lub brush penem. Świadome kreślenie liter, skupienie się nie na treści (jak to bywa zazwyczaj), a na formie może pomóc w pracy nad urodą pisma  Wskazówki, jak poprawić charakter pisma znajdziesz także tutaj. Powodzenia! Uwaga, podręcznik i zeszyty ćwiczeń „Italik. Pisz ładniej” kupisz w sklepie KLEKSOGRAFIA (klik!)!!! Dzięki mojej książce pomożesz swojemu dziecku pisać ładniej. Bardzo bym chciała również nauczyć się pisać małymi literami. W zeszycie takie wielkie litery piszę, że aż strach pomyśleć W zeszycie z kratkami piszę w jednej kratce, ale i tak litery są duże. W zeszycie w linie piszę od góry jednej lini do końca tej pierwszej (nie wiem czy ogarniacie Xd). Ciągle mama mi mówi "pisz Ładne pismo może mieć związek z osobowością danego człowieka, co potwierdzają badania grafologów. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, co mówi o tobie Twój charakter pisma. Sprawdź również, jak się nauczyć ładnie pisać. Ładne pisanie a grafologiaGrafologia to w skrócie nauka zajmująca się analizą różnych charakterów pisma. Przede wszystkim traktuje kaligrafię tak samo, jak odcisk palca. Osoby zajmujące się grafologią twierdzą, że dzięki badaniu charakteru pisma, są w stanie określić chwilowy stan psychiczny oraz cechy osobowości autora. Czy naprawdę ładne pisanie może podpowiedzieć, jakim ktoś jest człowiekiem?Grafolodzy twierdzą, że są w stanie stwierdzić, czy w chwili pisania tekstu autor był spokojny, wzburzony, pewny siebie bądź wystraszony. Dodatkowo badanie charakteru pisma miałoby określić, czy jego właściciel jest introwertykiem, ekstrawertykiem, kimś skłonnym do agresji lub osobą zdolną do spontanicznego podejmowania badania charakteru pisma wzbudzają wiele kontrowersji. Grafologia jest bardzo przydatna w przypadku porównywania pisma i ustaleniu, kto jest jego faktycznym autorem. Jednak wykorzystywanie jej do określenia, czy ktoś jest introwertykiem bądź osobą skłonną do agresji, często stawiane jest na równi z wróżeniem z również: Cechy charakteru w CV a rozmowa o pracęŁadne pismo – czy może określać charakter człowieka?Badacze charakteru pisma skupiają się na wszystkich, nawet najmniej widocznych elementach kaligrafii. To może być pochyłość liter, nacisk długopisu, odstępy między słowami, zamaszystość pisma i wiele innych rzeczy, na które nigdy byśmy nie grafologów twierdzi, że po charakterze pisma są w stanie ocenić, czy ktoś jest w trakcie leczenia choroby alkoholowej, przykłada się do pracy, jest nieśmiały lub ma skłonności do przejmowania inicjatywy w grupach społecznych. Ładne pismo może zatem powiedzieć bardzo wiele o wiele ciekawych przykładów ukazujących szczegóły, na jakich skupiają się grafolodzy:Wielkość i kształt litermałe litery to człowiek skrupulatny i skoncentrowany, nieśmiały i zamknięty w sobieduże litery – osoba lubiąca być w centrum uwagi, pewna siebie i przejmująca inicjatywęszerokich liter używa człowiek towarzyski, szukający wyzwań i otwarty na otoczenienormalne litery oznaczają kogoś, kto potrafi się dostosować do zmiennych warunków życiaMarginesrówny lewy margines – używany przez osobę zdyscyplinowaną o silnym charakterzewąski lewy margines – osoba żyjąca oszczędnie, planująca wszystkie następne ruchyfalujący lewy margines – człowiek rozchwiany emocjonalnielewy margines rozszerzający się ku dołowi stosuje impulsywny autor skłonny do nadmiernego wydawania pieniędzyszeroki prawy margines – autor jest niepewny siebie, nieśmiały i skłonny do ucieczkiwąski prawy margines – marzycielPochyłość pismapochylone w lewo może oznaczać postawę obronną i podchodzenie do środowiska w sposób nieufnypochyłe w kierunku prawym może świadczyć o skłonnościach przywódczych, ekstrawertyzmie oraz wychodzeniu z inicjatywąproste pismo oznacza logiczne myślenie, życie w zgodzie z panującymi zasadami i postępowanie pragmatyczneOdstępy między słowamiduże – osoba ceniąca sobie wolność, która niespecjalnie lubi przebywać w tłumie ludzimałe oznaczają, że autor cechuje się empatią oraz przyjaznym nastawieniem do otoczeniaKropka nad ibrak kropki nad i – może oznaczać, że charakter pisma należy do osoby chaotycznej i roztargnionejrówno postawiona kropka to człowiek lubiący panować nad swoim życiem, skrupulatny i ceniący otaczający go porządekkropka zastąpiona przez okrąg – może świadczyć o artystycznym charakterze autoraSprawdź: Jak poprawić charakter pisma?Ładne pismo: co oznacza?Przyjmijmy, że jesteś osobą rekrutującą i otrzymujesz własnoręcznie napisane podanie o pracę. Czyste, pięknie przedstawione, stworzone przez autora cechującego się bardzo ładnym charakterem pisma. Czy możesz wyciągnąć jakieś wnioski, które nie wynikają z samej treści?Psychografologia określa osoby posługujące się ładnym pismem, jako ludzi, których charakter nie należy do najsilniejszych. Najprawdopodobniej taki kandydat okaże się pracownikiem przywiązującym wagę do szczegółów, dbającym o terminy, sprawdzającym pismo pod kątem błędów nawet kilka razy i łatwo dostosowującym się do wymogów wątpienia nie są to cechy przywódcy stada tylko człowieka dbającego o zaplecze działań. To może być ktoś świetnie sprawdzający się w szeroko pojętej administracji lub księgowości. Oczywiście to treść podania, charakter człowieka i kwalifikacje są najważniejsze. Natomiast zwrócenie uwagi na sposób pisania, może stanowić ciekawy dodatek do praktyk rekrutowania nowych pracowników. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak ładnie pisać, przygotowaliśmy dla Ciebie garść Podanie o pracę – kiedy może się przydać?Jak nauczyć się ładnie pisać?Wiele osób zastanawia się, jak ładnie pisać. Kaligrafia nie należy do najprostszych rzeczy do nauki, jednak warto spróbować i zobaczyć, na czym polega sztuka pięknego pisania. Do jej opanowania niezbędne są czas, cierpliwość, a także kilka podstawowych narzędzi: długopis lub pióro oraz kartka w linie lub kratkę. Możesz również kupić specjalne zeszyty ćwiczeń do kaligrafii tradycyjnej lub nowoczesnej (brush letteringu). Dzięki nim dowiesz się, jak ładnie pisać litery oraz znacznie sprawniej opanujesz nowy charakter przyjrzeć się również kwestii odpowiedniego uchwytu i narzędzia. Jak trzymać długopis, żeby ładnie pisać? Przede wszystkim niezbyt mocno, ponieważ mięśnie dłoni nie powinni być nadmiernie napięte. Nadgarstek również powinien być rozluźniony – w przeciwnym wypadku pismo będzie wyglądało nieestetycznie. Długopis lub pióro należy trzymać między kciukiem, palcem środkowym i wskazującym. To jedyny prawidłowy chcesz wiedzieć, jak ładnie pisać w zeszycie, wybierz brulion w kratkę lub taki z wąskimi liniami. Dzięki niemu, łatwiej będzie Ci utrzymać proste litery. Najpierw zacznij od alfabetu, a dopiero później przechodź do słów i całych zdań. Pamiętaj, że proces nauki pięknego pisania jest długi. Jeśli chcesz ładniej pisać, musisz znaleźć czas na codzienne ćwiczenia. Powodzenia! Autor ponad 700 artykułów poradnikowych z tematyki prawa pracy, rozmów kwalifikacyjnych i świadczeń emerytalnych. Specjalizuje się w poradach dotyczących rozwoju kariery, a także zgłębianiu tajników Kodeksu pracy. Prywatnie fan gier planszowych i wszelkiego rodzaju leśnych aktywności.

Na dole z lewej strony umieszczamy pozdrowienia, nie stawiamy wtedy żadnego znaku interpunkcyjnego. Jeśli chcemy wysłać kopię do jeszcze innych osób, umieszczamy ich adresy w rubryce DW (do wiadomości). list elektroniczny, jak napisac e-mail, przyklady zwrotow do adresata, przyklady zwrotow grzecznosciowych, nauka pisania, kalsa v.

zoom_out_map chevron_left chevron_right Ćwiczenia do kaligrafii liter łacińskich i polskich znaków znajdujące się w tym zeszycie można wykorzystać w trakcie lekcji, podczas pracy indywidualnej... Regulamin sklepu Polityka prywatności Dostawa i zwroty Opis Szczegóły Ćwiczenia do kaligrafii liter łacińskich i polskich znaków znajdujące się w tym zeszycie można wykorzystać w trakcie lekcji, podczas pracy indywidualnej z dzieckiem oraz na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych i wyrównawczych. Każda karta pracy zaczyna się rysunkiem, którego kontur uczeń powinien poprawić. Jest to wstępne ćwiczenie grafomotoryczne, poprzedzające naukę pisania liter. Kolejność zadań została ustalona według wzrastającego stopnia trudności. Najpierw uczeń pisze po wzorze literopodobnym umieszczonym w powiększonej liniaturze. Następnie kreśli litery po śladzie (najpierw wykonanym ciągłą linią, potem przerywaną). Dopiero po ćwiczeniach przygotowujących dziecko pisze litery, sylaby i wyrazy w potrójnej liniaturze. W zeszycie znajduje się również – innowacyjna dla tego typu ćwiczeń do kaligrafii – jednoczesna nauka pisania liter, wyrazów, prostych zdań i cyfr w kratkach. Aby umożliwić dzieciom samodzielną pracę i samokontrolę podczas wykonywania ćwiczeń, wprowadzono system kropek, strzałek, grotów i cyfr, które wskazują miejsce rozpoczęcia pisania, jego kierunek i kolejność ruchów. Podpowiedzi te są stopniowo wycofywane. W części 2 niniejszej pozycji znajdują się ćwiczenia w kaligrafii liter łacińskich i polskich znaków, zmiękczeń i dwuznaków. Indeks 9788371341168 EAN13 9788371341168 ISBN 9788371341168 Wydawnictwo Harmonia Autor Agnieszka Czerkas-Polit, Katarzyna Sirak-Stopińska Data premiery 2005 ISBN 9788371341168 Format B5 Stron 64 Okładka miękka Zobacz także Klienci którzy zakupili ten produkt kupili również:

Dlaczego dzieci powinny pisać ołówkiem? Z wielu powodów. Ręka 7-letniego dziecka jest jeszcze mała, a palce krótkie, zaś możliwości motoryczne w zakresie chwytania nie są jeszcze zbyt wprawne. Dlatego do stawiania pierwszych liter w zeszycie w trzy linie nauczycielki nauczania początkowego najczęściej proszą o zakup ołówka.

Kiedy dziecko uczy się pisać, poznaje litery, sposoby ich zapisywania i łączenia. Z upływem czasu trenuje też kształtne i estetyczne pisanie. To jedna z najważniejszych umiejętności dla skutecznego uczenia się. Jeśli pismo dziecka pozostaje niekształtne, może mieć ono trudności z poprawnym wykonaniem zadań zanotowanych w zeszycie, ponieważ nie potrafi odczytać tego, co zanotowało. Brak staranności i brak przejrzystości w notatkach mogą zniechęcić młodego człowieka do nauki. Warto więc pracować nad kształtnością pisma, a umiejętności do tego potrzebne możesz rozwijać już we wczesnym dzieciństwie. Jak pomóc dziecku w opanowaniu sztuki kształtnego pisania? Przede wszystkim: trening wyłącznie w okresie nauki szkolnej nie wystarczy. Już w wieku przedszkolnym dziecka trzeba rozwijać umiejętności manualne, które usprawnią dłonie. Gdy dziecko wejdzie w wiek szkolny, wykonuje się wiele ćwiczeń doskonalących kształt pisma. Co ważne, owe ćwiczenia warto robić nie tylko w szkole, ale również w domu. Czas zajęć szkolnych jest na to zdecydowanie za krótki. Oto, jak możesz pomóc dziecku w nauce kształtnego i estetycznego pisania: 1. Rozwijaj małą motorykę od wczesnego dzieciństwa Umiejętności, potrzebne w trakcie pisania dziecko rozwija na długo przedtem, zanim rozpocznie jego naukę. Im częściej angażowane są dłonie i paluszki, tym bardziej stają się sprawne i lepiej poradzą sobie z pisaniem. Zajęcia manualne, usprawniające motorykę małą są dla niektórych dzieci niezbyt atrakcyjne. Słyszałam nieraz od rodziców, że dzieci szybko się nimi nudzą albo szybko się nimi męczą. Jest to pierwszy sygnał, że dziecko może chcieć stronić od aktywności manualnej. A będzie stroniło, bo w istocie nie jest to dla niego nudne, lecz… trudne. męczące dla niewprawionych dłoni. Niestety czasem trzeba trochę powalczyć, żeby przekonać malucha do rozruszania rączek. Na szczęście jest wiele różnych aktywności manualnych, z których rodzic i dziecko mogą skorzystać. Można próbować z maluchem malowania pędzlami i różnego rodzaju farbami, rysowania obrazków z pomocą pieczątek, lepienia z różnorodnych mas plastycznych (zarówno robionych w domu, jak i gotowych), cięcia po liniach prostych, wycinania prostych figur, malowanie kolorowanek wodnych, wykonywanie obrazków piaskowych (malowanki piaskowe), nawlekanie rurek, makaronów, koralików, przesypywanie produktów sypkich z naczynia do naczynia, przetykanie sznureczków lub drucików kreatywnych przez otwory, zapinanie zatrzasków, guzików, rzepów, suwaków, sprzączek, zachęcanie dziecka do samodzielności w zakresie samoobsługi (ubieranie się, mycie, jedzenie), umożliwianie dziecku udziału w codziennych czynnościach, jak np. wieszanie prania lub „zajęcia kuchenne”. 2. Zachęcaj do rysowania różnymi przedmiotami na różnych powierzchniach Jeśli Twój maluch niechętnie łapie za kredkę, zachęć go do malowania nietypowymi przedmiotami na nietypowych powierzchniach: patykiem na piasku, palcem na piasku lub w kaszy mannie, malowania palcami na papierze, rysowania kredą (chodnik lub tablica na kawałku ściany pomalowanym farbą tablicową), rysowania węglem, flamastrem suchościeralnym po tablicy lub w specjalnych książeczkach, możesz też włożyć w gładką teczkę ofertową taki szablon jak ten. 3. Uczymy prawidłowego uchwytu pisarskiego Dzieci, które nie przeszły podstawowej stymulacji sfery manualnej mogą mieć większe trudności z prawidłowym uchwyceniem ołówka lub kredki. Ich dłonie mogą sprawiać wrażenie, jakby były „z drewna”. Prawidłowy uchwyt podczas pisania to taki, w którym palec wskazujący i kciuk układają się w kształt kropli przytrzymującej narzędzie pisarskie od góry, a palec środkowy podtrzymuje je jakby od dołu (polecam artykuł na ten temat wraz z rysunkami ilustrującymi). Dłoń pisząca powinna być stabilnie oparta o płaską powierzchnię (nie należy trzymać jej w powietrzu). Przedramię spoczywa na blacie. Prawidłowy uchwyt wspomogą ołówki i kredki trójboczne. Są one tak wykonane, że wymuszają prawidłowy uchwyt. Na początek wybieramy przybory nieco grubsze, a po osiągnięciu przez dziecko pewnej wprawy sięgamy po cieńsze ich odpowiedniki. Grubsze kredki i ołówki trójkątne sprawdzą się dla przedszkolaków. Uczniów stopniowo przyzwyczajamy do cieńszych narzędzi. Dobrym rozwiązaniem jest ergonomiczna nasadka na ołówek. Dzięki niej ołówek się nie ślizga, napięcie mięśni ręki jest mniejsze, a uchwyt bardziej precyzyjny. Nasadkę najlepiej dobrać indywidualnie do potrzeb dziecka. Nie każda nasadka nazywająca się ergonomiczną, sprawdzi się równie dobrze. Jest wiele kształtów nasadek, spośród których można wybierać. Można je też zakładać na zwykłe okrągłe kredki, jednak przekładanie jest kłopotliwe, ponieważ po założeniu mocno się trzymają. Dlatego najlepiej założyć je na najczęściej używany ołówek. 4. Zwracaj uwagę na postawę ciała podczas rysowania i pisania Wysokość krzesła powinna być dostosowana do wysokości biurka lub stołu i wzrostu dziecka, obrotowe krzesło biurowe niekoniecznie jest dobrym rozwiązaniem ze względu na dużą ruchliwość kilkulatków, nieumiejętność usiedzenia w miejscu w bezruchu, co powoduje kręcenie się i dodatkowo rozprasza podczas pisania, plecy powinny zostać proste, a nie zaokrąglone, łokieć nie może „wisieć” w powietrzu poza biurkiem, powinien być wsparty na blacie. Zwracaj też uwagę na odpowiednie oświetlenie, które nie powoduje zacieniania zeszytu przez rękę piszącą. No i na to, żeby przed dzieckiem leżały tylko najpotrzebniejsze przybory. Reszta – niepotrzebnie rozprasza uwagę. 5. Przejście do pisania piórem w odpowiednim czasie O momencie przejścia do pisania piórem decyduje najczęściej nauczyciel w klasie pierwszej. Następuje to wtedy, gdy dziecko prawidłowo trzyma ołówek, kształt liter pisanych ołówkiem jest coraz ładniejszy, pisanie ołówkiem przebiega coraz szybciej, a szybkość nie powoduje już takich strat jakości. Rodzice nie powinni tej chwili przyspieszać. Na wszystko przyjdzie czas. Warto natomiast zadbać o to, by pióro było dobrej jakości, a jego stalówka płynnie i bez oporów przesuwała się po kartce. 6. Dobór zeszytów z odpowiednią liniaturą Kupując zeszyt pierwszoklasiście zwracamy uwagę na liniaturę, która powinna być wyrazista, tzn. linie grube powinny być wyraźnie grubsze od cienkich (nie zawsze tak jest). Do wyboru mamy też zeszyty z liniami czerwono-niebieskimi, gdzie czerwone linie są odpowiednikami grubych, a niebieskie cienkich. Oprócz tego na rynku spotkamy kilka rodzajów zeszytów ze specjalnymi liniami do nauki pisania, na przykład zeszyty z liniaturą pochyloną dla dzieci leworęcznych (pochylenie linii pozwala uniknąć rozmazywania się tuszu podczas pisania), a także zeszyt liniaturą 3d dla dzieci niedowidzących i zagrożonych dysgrafią. 7. Nie przyzwyczajaj dziecka do używania korektorów i gumek podczas nauki pisania Mimo dużej dostępności i różnorodności narzędzi do korygowania, wielu nauczycieli wręcz zabrania korzystania z korektora i gumki podczas nauki pisania. Zamiast tego preferują przekreślania. Mógłby ktoś spytać, dlaczego? Przecież pokreślony zeszyt wygląda mniej estetycznie… Otóż, kiedy dziecko uczy się pisać dobrze jest, gdy widzi wszystkie swoje błędy i niedokładności: przekroczenia linii, niekształtność liter, literówki. Dlaczego? Ponieważ widząc błędy może się na nich uczyć, trenuje wzrok, uczy się je dostrzegać. Natomiast kiedy zamaluje błędy pozbawia siebie okazji do trenowania wzroku. Kiedy błędów nie widać trudno jest też dostrzec postępy, zarówno dziecku, jak i uczącym je osobom. A jeśli już jesteśmy przy temacie dostrzegania błędów, dobrym sposobem jest wspólne z dzieckiem przejrzenie zapisów – znak po znaku, i wspólne wybranie, które fragmenty są zapisane najstaranniej, a które wymagałyby większej staranności. W ten sposób dziecko uczy się oceniać efekty własnej pracy. Inny problem z korektorami i wymazywaniem jest taki, że pochłaniają one mnóstwo czasu i rozpraszają uwagę, co jest szczególnie ważne, gdy dzieci przechodzą do pisania z tablicy lub ze słuchu. Uczniowie przyzwyczajeni do ciągłego używania korektora, nie nadążają z notowaniem. 8. W czasie pisania wyłącz rozpraszacze Czynność pisania wymaga koncentracji uwagi. Zatem wyłączamy wszelkie rozpraszacze: radio, telewizję, komputer, tablet no i smartfony. 9. Nie od razu Rzym zbudowano – nie oczekuj perfekcyjnego efektu zaraz na początku Poprzeczkę podnosimy stopniowo. Nie można wymagać trzymania się w liniach od dziecka, które dopiero co poznało litery i uczy się ich kształtu. Dokładność przyjdzie z czasem pod warunkiem, że dziecko będzie trenować, trenować i jeszcze raz trenować. — Na koniec zdradzę Wam jeszcze jeden trik. Aby poprawić uchwyt pisarski można wsunąć pod palce: serdeczny i mały kuleczkę zrobioną na przykład z papieru. Dziecko przytrzymując ją dokładniej uchwyci narzędzie pisarskie. Wygląda to mniej więcej tak (na pierwszym zdjęciu nie ma kuleczki, na drugim jest:
jak ładnie pisać w zeszycie
Tworzenie planu rozprawki zwykle polega na zapisywaniu konkretnych haseł, krótkich zdań czy informacji od pauzy. Są to słowa, które mają Cię naprowadzić na właściwy tor i podpowiadać, co po kolei powinieneś pisać. Samo przygotowywanie konspektu nie powinno zająć więcej niż 10-15 minut. Dobre notatki szkolne bardzo ułatwiają naukę. Dzięki nim nie musisz przed klasówką wertować podręczników ani szukać pomocy u kolegów. Najprawdopodobniej jednak nie miałeś nigdy lekcji o tym, jak robić ładne notatki. Podpowiemy ci! Pisanie notatek w czasie lekcji wydaje się bardzo proste. Często jednak się zdarza, że przed klasówką uczniowie nie mają z własnych zeszytów większego pożytku. Zapiski okazują się nieczytelne, chaotyczne i pełne niezrozumiałych skrótów. Jak więc notować? Jak robić ładne notatki szkolne? Zapewne nieraz słyszałeś, że powinieneś robić staranne, ładne notatki. Rzeczywiście, warto mieć przejrzyste zapiski z lekcji, by w ogóle można było odczytać je po kilku tygodniach. W tym celu trenuj odręczne pisanie, a także: pisz tylko w zeszytach w kratkę lub w linie,korzystaj z korektora lub zmazywalnego długopisu,jeśli nauczyciel wyrazi zgodę, nagrywaj lekcje na dyktafon, a notatki w zeszycie zrób dopiero w domu. Czym są dobre notatki? Nawet najstaranniejsze notatki zapisane ciągłym tekstem nie ułatwiają nauki. Dobre notatki szkolne to takie, które z łatwością przyswoi nasz umysł. Mózg człowieka porządkuje wiedzę na zasadzie skojarzeń. W dużej mierze „korzysta” przy tym z zapamiętanych obrazów (dlatego właśnie o ludziach często mówi się, że są wzrokowcami). Jak robić notatki, by efektywnie się z nich uczyć? Przydatne zapiski powinny mieć formę graficzną, która ułatwi kojarzenie i zapamiętywanie informacji. W związku z tym: notując, korzystaj z jednej z metod (np. metody Cornella albo mapy myśli), która pozwoli ci na bieżąco porządkować wiedzę,znajdź swój sposób na graficzne wyróżnienie ważnych informacji, np. poprzez zaznaczanie ich kolorowymi pisakami albo robienie na marginesach zeszytu rysunków, notuj tylko to, co naprawdę ważne. Czy wiesz, że…Pisząc w skupieniu, łatwiej zapamiętujesz notowane informacje. Dlatego lepiej uczyć się, robiąc notatki z podręcznika, niż jedynie czytając go.
\n\n jak ładnie pisać w zeszycie
Ładne pisanie to umiejętność, która może być przydatna w wielu aspektach życia. Może pomóc w poprawieniu wyników w szkole, w pracy lub w trakcie komunikowania się z innymi. Oto kilka kroków, które pomogą Ci nauczyć się pięknie pisać. Po pierwsze, staraj się używać właściwych struktur gramatycznych.
Niektórzy z nas mają trudność, aby przejść obok świetnego zeszytu, organizatora, notesu… Z wielką chęcią chcieliby przygarnąć do siebie wszystkie zdumiewające zeszyty, z myślą, że potem jak będą szukać nie będzie już takiego pięknego! Znacie to? Następnie pojawia się problem, tyle ładnych zeszytów, co z nimi robić, do czego można je wykorzystać. Poznaj 12 skutecznych sposobów na wykorzystanie pustego zeszytu. motywujące Zbiór wszystkich cytatów w jednym zeszycie, to coś co pomoże Tobie w kryzysie. Możesz prowadząc taki zeszyt podzielić cytaty ze względu np. cytaty motywacyjne do pracy, cytaty motywacyjne na siłownię itp. Dzięki temu prostemu rozwiązaniu zdecydowanie łatwiej zmotywujesz do działania! 2. Wspomnienia z wakacji Jeżeli kochasz podróżować to świetna opcja, dla Ciebie! Będzie to pewnego rodzaju „Mini pamiętnik z podróży”. Możesz opisywać każde swoje doświadczenie z podróży, wklejać zdjęcia. Będziesz mieć pewność, że nic Tobie nie umknie! 3. Szkicownik Idealna opcja dla fanów kreatywnego spędzania każdej wolnej chwili! Będzie to idealne miejsce w którym będziesz mogła gromadzić wszystkie swoje próby rysowania, szkicowania, kaligrafowania i wszystkiego czego tylko zapragniesz! 4. Poezja/pisanie piosenek Jeżeli jeszcze nie miałaś okazji napisać swojej piosenki, czy poezji! To koniecznie musisz spróbować! Kto wie, może okaże się, że masz ukryty talent, o którym jeszcze nie wiesz! 5. Przygotowanie do spotkania/Notatki ze spotkania Masz jakieś ważne spotkanie, nieważne czy z koleżanką, czy w szkole…. Ważne jest, aby się do niego w odpowiedni sposób przygotować i w trakcie spotkania o wszystkim pamiętać. Zapisz sobie w zeszycie w punktach to co chciałabyś poruszyć! W tracie spotkania nie zapomnij o notowaniu! Zawsze wydaje się nam, że o wszystkim będziemy pamiętać, ale w praktyce to wszystko wygląda inaczej! wydarzeń Interesującą propozycją wykorzystania pustego zeszytu, jest przeznaczenie go do planowania konkretnych wydarzeń w swoim życiu! Organizacja urodzin, przyjęcia niespodzianki, czy inne imprezy! To coś do czego należy się przygotować! Dzięki dobrej organizacji, masz pewność, że zaplanowane wydarzenie wyjdzie tak jak sobie wymarzyłaś! 7. Rachunek sumienia Zeszyt to idealne miejsce, aby przeprowadzać samej ze sobą rachunek sumienia. Możesz raz albo 2 razy w tygodniu pisać, co udało się Tobie zrealizować, a nad czym musisz jeszcze popracować, aby osiągnąć perfekcję. Zobaczysz, że po miesiącu będziesz mogła wyciągnąć wnioski, aby już nie popełniać swoich wcześniejszych błędów! 8. Notatki z nowo nauczonych rzeczy Uczysz się czegoś nowego? Koniecznie zapisz w swoim ulubionym zeszycie. Niby prosta czynność, a jest większa szansa, że zapamiętasz to na dłużej, gdyż wpisując to do swojego nowego zeszytu będziesz chciała, aby wyglądało to estetycznie, dzięki czemu prościej uda się Tobie zapamiętać materiał. Stwórz ze swojego ulubionego zeszytu indywidualną książkę kucharską! To świetne rozwiązanie, aby też zapamiętać niektóre przepisy. Nie musisz koniecznie pisać ręcznie, możesz wydrukować przepis na swoją ulubioną potrafię i po prostu go wkleić. Dodatkowo możesz dopisywać, jak Ty urozmaiciłaś ten przepis! Naprawdę się sprawdza! 10. Analiza wydatków Wydajesz każdego miesiąca więcej niż powinnaś ? Nie potrafisz oszczędzać? Koniecznie zapisuj na co wydajesz, aby pod koniec miesiąca móc zrobić krótkie podsumowanie swoich codziennych wydatków. Jeżeli zamierzasz na coś odkładać zapisuj ile każdego dnia udało się Tobie zaoszczędzić! 11. Cele do osiągnięcia Ustal dokładnie co zamierzasz osiągnąć! Ważne jest, aby napisać termin w jakim chcesz to zrealizować, wszystkie możliwe sposoby osiągnięcia wymarzonego celu to świetna metoda, aby móc spełnić swoje marzenia! Oto przykładowe cele: regularne ćwiczenia, systematyczna nauka, odkładanie na wymarzony laptop czy podróż życia itp. 12. Zeszyt do nauki języków obcych! W dzisiejszych czasach nauka języków obcych jest bardzo ważna! Dlatego zapisuj w swoim ulubionym zeszycie regularnie słowa! Codziennie dodawaj 5 nowych słów, a nauka języków obcych będzie dla Ciebie przyjemnością! Koniecznie nie zapomnjcie podzielić się z nami, jak Wy wykorzystujcie puste zeszyty?
Zeszyt w kratkę- jak pisać. Jak będą ładnie wyglądały moje zeszyty (A5 A4)jak będę pisać co druga kratkę, czy kratka w kratkę? Jak wy piszecie np. w zeszycie z chemii, biologii. fizyki ogólnie z przedmiotów gdzie pisze się w zeszycie w kratkę. Oddaj swój głos, aby poznać wyniki ankiety lub zobacz wyniki. co druga kratkę.
Wyobraź sobie taką sytuację… Idziesz twardym krokiem. Starasz się. Tak naprawdę to już wychodząc z domu miałeś jasno określony plan i zadania. Postanowienie. O, tak to właśnie ładnie ująłeś. No i wchodzisz. Pole przyjaciela? Czy wroga podszywającego się pod Twojego najlepszego kumpla? Ty wiesz po co tu jesteś. Ty się nie poddajesz. Idziesz. I… …tysiące przecudownych, pięknych, oryginalnych, stylowych, pastelowych i kaktusowych, a nawet lamowych okładek zeszytów, notesików i bloczków leży spokojnie na półce, zwabiając niemiłosiernie Twój wzrok. Poddałeś się. Byłeś skazany na porażkę. Kolejny zeszyt trafi do Twojej domowej półki, szafki czy komody. Pytanie – jak go wykorzystasz, o ile w ogóle odważysz się w nim pisać? Teraz tak już całkiem na poważnie, muszę Ci przyznać otwarcie, że choroba uzależnienia od pięknych okładek rozpowszechniła się dość daleko. U niektórych jest jedynie małym zalążkiem, u innych przekształciła się w miłość do przydasi (o czy kiedyś też napisać planuję). Zakładając, że w Twoim domu znajduje się wiele niewypisanych czy niewyrysowanych do końca notesów, dziś przychodzę z odsieczą. Przedstawię propozycje na pomysłowe WYKORZYSTANIE zeszytów. Myślę, że warto. Od teraz koniec z wyrzutami sumienia 😉 Wszystkie zdjęcia użyte we wpisie pokazują moje osobiste notesy i zeszyty ♥ Pomysły na wykorzystanie pustych (i do połowy pełnych) notesów czy zeszytów 1. Planner, organizator czasu lub Bullet Journal. Planowanie i organizowanie czasu jest umiejętnością niezwykle przydatną w dzisiejszym świecie. Niezależnie od tego jakie są Twoje obowiązki czy codzienne zadania, przyda Ci się miejsce w którym wszystkie rzeczy do zrobienia hierarchicznie uporządkujesz. To jak to zrobisz zależy od Ciebie. Możesz stworzyć Bullet Journal (w skrócie BuJo) czyli kreatywny rodzaj organizacji różnych notatek, planów, list i kalendarzy. Żeby się dowiedzieć więcej polecam zajrzeć na stronę pomysłodawcy. Zobacz też koniecznie blog Dominiki z Smells like adventure, która dokładnie opisuje na czym polega prowadzenie BuJo. Jeśli wolisz inne rozwiązania pokuś się o zrobienie plannera czy organizatora. To też się sprawdza! 2. Rysownik, doodlownik. Najbardziej typowa propozycja, ale jakże kreatywna! Nawet nie wiesz jak szeroki jest zakres notesów prowadzonych w temacie „rysunek”. Rysownik może być zwykłym zeszytem, w którym znajdują się szkice, malunki, rysunki, wyklejanki czy kolorowanki. Ale taki notes da się urozmaicić i spersonalizować. Stwórz codziennik z codziennym rysunkiem na dzień, wydarzeniownik z ważnymi, narysowanymi elementami Twojego życia, rodzinnik z ilustracją każdego członka rodzinny czy projektownik ze szkicami niezwykłych fryzur i strojów. Ogranicza Cię tylko wyobraźnia! Ja sama kiedyś prowadziłam notes pod tytułem „Rysuj i żyj :)”, gdzie każdą kartkę numerowałam i do danej liczby wymyślałam humorystyczny rysunek. Jeśli nie przepadasz za szczegółowymi szkicami (lub po prostu nie masz do tego drygu) polecam tworzenie doodli – małych, szybkich rysuneczków. Zobacz też –> Jak nauczyć się rysować? i Co rysować? czyli 45 pomysłów na rysunek na co dzień i od święta 3. Travel Journal Tu przechodzimy do opisywania (lub ilustrowania czy fotografowania) swoich małych i dużych podróży. Serio – warto to robić! Nie musisz pisać elaboratów i słowo po słowie przekazywać przebieg dnia nad plażą (no chyba, że tak lubisz), wystarczy nawet jedno zdanie (!). Do tego przyklejony bilet, roślinka, zdjątko czy rysunek. Nie zaszkodzi też cytat śmiesznego powiedzonka znajomego albo prognoza pogody na dany dzień. Dla bardziej aktywnych: opis zwiedzanego miejsca, lista rzeczy do zabrania czy stylizacja na każdy dzień 😉 4. Hand letternig Hand lettering (inaczej brush lettering) to nowoczesna kaligrafia – bardzo popularna w ostatnich czasach, polegająca na tworzeniu ozdobnych liter, często w przemyślanej kompozycji czasem z rysunkiem. Ciekawie (i zrozumiale dla szaraczka) pisze o tej technice Agata z bloga Się rysuje. Pisanie brush penami jest techniką, która wymaga sporej ilości ćwiczeń. Ale nie warto się zrażać drobnymi niepowodzeniami na początku. Masz w końcu cały zeszyt do wykorzystania 😉 Zobaczysz satysfakcja jest ogromna! 5. Językownik O i oto doszliśmy do czegoś co po rysunku kręci mnie (i mój blog) najbardziej. Nie ma nic fajniejszego niż kreatywne i estetyczne notowanie słówek oraz gramatyki języka, którego się uczymy. Tu możemy pójść na całość i połączyć nowoczesną kaligrafię z artystycznymi wypocinami. Nauka języka poprzez formy takie jak luźne rysunki, mapy myśli, schematy, grafiki lub skojarzenia jest bardzo efektywna. Utworzenie językowego zeszytu to pierwszy krok do systematycznej nauki z przyjemnością! 6 . Opowiadania, powieści, komiksy Nie. Człowieku nie. Ty nie musisz umieć pisać. Ty musisz tylko chcieć to robić. Wiersze, opowiadania, poematy, nowele, horrory, dramaty, rozprawki. Niewysłane listy, a nawet komiksy. Przedstawienie takich czy innych historii wymyślonych przez Ciebie wymaga tylko i aż drobnego zaangażowania. Możesz je zachowywać jedynie dla siebie. Rozwiniesz wyobraźnię, pobudzisz szare komórki, natrudzisz się myśląc o nowej zbrodni czy szukając rymu. Warto! 7. Dziennik, pamiętnik, wspomnienia. Czyli małe odwołanie do punktu trzeciego. Tylko tym razem nie opisujesz wyjazdu, a monochromatyczną codzienność. To dopiero wyzwanie! Każdy dzień możesz przedstawić w inny, kreatywny sposób. Jedno słowo, zdanie, rysunek czy cytat. Lub zwyczajny tekst o tym za co jesteś dziś wdzięczny. Nie trać wspomnień i żyj pełną piersią każdym dniem! 8. Habit Tracker Habit tracker to śledzenie dobrych nawyków w postaci tabelki, koła, kwadracików czy nawet kolorowanki. Technika dowolna! Zmiany wprowadzane w naszym życiu są jego nieodłącznym elementem. Bez tego ani rusz. Samorozwój i dyscyplina w osiągnięciu celów – habit tracker pomoże! 9. Adresy, kontakty, telefony. Komórka wysiądzie. Komputer padnie. Internet ucieknie. I co? Trzeba było ważne dane wpisać do zeszytu! 10. Projekty, pomysły, marzenia Zapisuj to na co wpadniesz. Nie czekaj na odpowiedni moment – pisz wszystko co Ci przyjdzie do głowy! Kiedyś może z tego wykiełkować całkiem ciekawa idea. Specjalny zeszyt z burzą mózgu, z esencją pomysłów i marzeń zmieniających świat, ze szkicami i projektami . Twój indywidualny Pinterest. 11. Cytaty, złote myśli. Złote myśli wpadają do głowy niepostrzeżenie. I tak samo lubią uciekać. Nie pozwól im odpłynąć w otchłań zapomnienia! Zapisz to co uważasz za ważne. Nie ma znaczenia czy sam to wymyśliłeś, gdzieś usłyszałeś, a może przeczytałeś jakiś cytat w książce. Pielęgnuj to. Ja tak robię. 13. Wielkie i małe hobby To co Cię tworzy i określa. Twoje hobby i zainteresowania godnie zapełnią karty zeszytów. Rozwiązań zagospodarowywania zeszytów jest naprawdę wiele. Wszystko zależy od człowieka, który tworzy treść danego notesu i jego nowatorskich pomysłów! Co dopisałbyś do tej listy? Jak Ty zapełniasz swoje zeszyty? Pisz w komentarzu poniżej! Pssyt. Lubisz komary? Ja nienawidzę!
.