Panasonic Telewizor TX-40DSU501, stylowy telewizor Smart TV z obrazem o wysokim kontraście. Zobacz więcej funkcji, ceny, opinie i sklepy!

Szczegóły Kategoria: NIEMCY Odsłony: 19447 Fernsehturm - Berlińska wieża telewizyjna Panoramastrasse 110178 Berlin (Mitte)Zwiedzanie: (XI-II) 9-24 (III-X)Opłata: 12,5 € Metro: U2, U5, U8, S3, S6, S7, S9 Alexanderplatz Autobus: 100, 142, 157, 200, 257, 348 Tramwaj: 2, 3, 4, 5, 6Aby kupić bilety do Berlina najlepiej skorzystać ze sprawdzonych stron które takie usługi oferują. Wieża telewizyjna stoi w centrum miasta, co wyróżnia ją spośród innych tego typu obiektów. Chluba władz DDR-u, do dzisiaj pozostaje przykładem ówczesnej architektury niemieckiej stolicy. Rocznie na szczyt wjeżdża około 1,2 miliona turystów z ponad 80 krajów. Jest najwyższą, wolnostojącą budowlą w Niemczech, a czwartą w Europie. Ulubiony punkt na mapie atrakcji turystycznych Berlina. W 1950 roku wysadzono ruinę berlińskiego zamku. Pozbywając się symbolu pruskiego imperializmu, władze miasta zaczęły zastanawiać się nad nowym symbolem, adekwatnym do nowej rzeczywistości. W latach 50-tych rozpatrywano konkursowe projekty, zgłoszone przez architektów, a prezentujące głównie wielkie wieżowce w stylu klasycystycznego socrealizmu. Takie budynki posiadała już Moskwa, a i również w Warszawie ukończono budowę Pałacu Kultury i Nauki (ówczesna nazwa: Pałac Józefa Stalina). Szczęściem, reprezentacyjny plac demokratycznego Berlina uchronił się od gigantycznego molocha. Powód był bardzo prozaiczny - państwa niemieckiego nie stać było w tym czasie na realizację takiego projektu. Zresztą budowle w pożądanym przez ideologię stylu powstawały już wzdłuż Alei Stalina (dzisiejsza Frankfurter Allee). Wkrótce pojawił się nowy wątek dotyczący decyzji ostatecznego kształtu spornego symbolu - konieczność wybudowania nowoczesnej wieży radiowo-telewizyjnej. Rozwój technologii telewizyjnej niezwykle przyspieszył po II wojnie światowej, stając się medium masowym. Władze demokratycznych Niemiec, nie mogły pozwolić sobie na dominację zachodnioniemieckiej telewizji, zwłaszcza w Berlinie. Taka wieża była już w planach od 1952 roku. Rozpoczęto nawet jej budowę na wzgórzach Müggelberge. Kiedy roboty były już w dość zaawansowanych stanie, w biurach ministerstw "odkryto", że nowa wieża będzie stała dokładnie tam, gdzie przebiega korytarz powietrzny nowo planowanego lotniska centralnego Schönefeld. Prace zostały przerwane. Realizacji nie doczekał się także projekt niemieckiej poczty, aby wieżę postawić w parku Friedrichshain. Zielone światło dla wieży w centrum miasta zapaliło się po naleganiach jedynej i słusznej partii (SED), aby w końcu rozpocząć budowę owego symbolu nowej rzeczywistości. Gotowe były nawet projekty, które czekały na wybór od konkursu w 1957 roku. Hermann Henselmann, twórca Alei Stalina, miał gotową ideę przebudowy całego centrum, w którym znalazło by się miejsce na siedzibę partii, mieszkania i punkty handlowe. A pośrodku wieża telewizyjna jako pomnik dla Karola Marksa i Fryderyka Engelsa. Jego fascynacja radzieckim podbojem przestrzeni zaowocowała projektem wieży z ogromną kulą na szczycie w kolorze... czerwonym na cześć Sputnika. Widok z wieży:Wewnątrz kuli, na wysokości 203,8 metra nad ziemią, znajduje się taras widokowy oraz bar: Nad tarasem, na wysokości 207,5 metra, położona jest restauracja z obrotowym pierścieniem, na którym umieszczone są stoliki. Obecnie pierścień dokonuje pełnego obrotu wokół osi w ciągu pół godziny (pierwotnie pełny obrót trwał pełną godzinę): fot: Piotr Wężyk W 1964 roku zatwierdzono plany budowy wieży. Sam projekt został nieco zmieniony przez Franza Dietera i Güntera Franke, tak aby można było jak najszybciej rozpocząć ale także ukończyć budowę. Dodatkowo partia zwróciła się do dyrektora Akademii Budowniczej, Gerharda Kosela o współuczestnictwo w projekcie, a potem objęcie kierownictwa nad pracami. W gruncie rzeczy, do dzisiaj pozostaje nierozstrzygnieta kwestia, kto tak naprawdę jest twórcą Wieży Telewizyjnej w Berlinie. Od zatwierdzenia projektu, prace rozpoczęły się w błyskawicznym tempie. Tak błyskawicznym, że jeszcze bez właściwego pozwolenia na budowę w tym miejscu. Prace przy budowie trwały cztery lata. Dla celów propagandowych zakończenie każdego etapu zbiegało się z rocznicą powstania NRD, albo zjazdem partii. Spotkania inżynierów, brygadzistów, monterów z przedstawicielami władz państwa były szumnie opisywane przez gazety. Pominięto oczywiście niewygodne fakty dotyczące budowy wieży, a było ich sporo. Przede wszystkim sprowadzanie wielu elementów składowych z zagranicy. Części metalowe, z których złożono kulę zamówiono w zakładach w Dillenburgu (RFN). Z Niemiec Zachodnich pochodziły również reflektory. Specjalne szyby wyprodukowane zostały w Belgii, a windy i urządzenia klimatyczne zamówiono w Szwecji. Spowodowało to znaczne przekroczenie budżetu, co kosztowało Gerharda Kosela utratę posady. Początkowo planowana kwota 30-40 mln wschodnich marek, ostatecznie przekroczyła granicę 130 mln, a niektórzy podają, że nawet 200. Etapy budowy wieży telewizyjnej w Berlinie:*4 sierpień 1965 Rozpoczęcie prac przy fundamentach*15 marzec 1966 Rozpoczęcie prac przy budowie trzonu wieży oraz stopniowym wznoszeniu stalowego rusztowania wewnątrz*1 czerwiec 1966 Zakończenie prac przy betonowym trzonie wieży na wysokości 248,5 metra*25-28 wrzesień 1967 Budowa podestów nośnych*4 październik 1967 Zakończenie całości prac betonowych*1 kwiecień - 15 październik 1967 Montaż kuli na ziemi*2 styczeń - 7 luty 1968 Montaż dźwigu na podeście*czerwiec 1968 Rozpoczęcie montażu masztu antenowego*1 październik 1968 Rozpoczęcie prac budowlanych wewnątrz kuli*7 październik 1968 Zakończenie montażu kuli*Koniec 1968 Końcowa wysokość wieży, aż do czubka anteny - 365 metrów - osiągnięta*3 październik 1969 Rozpoczęcie działalności, otwarcie kawiarni i tarasu widokowego foto; Albin Marciniak {gallery}relacje/wieza_TV_w_berlinie{/gallery} podziemia miasta zamki i pałace skanseny parowozownie muzea miejsca wyjątkowe forty i twierdze zabytki sakralne Woda - szlaki kajakowe, spływy, wyprawy, rejsy spływy kajakowe polecane rejsy imprezy Żaglowce AKCJE EKOLOGICZNE - CZYSTE GÓRY CZYSTE SZLAKI rajdy, zloty imprezy górskie daty i rocznice testy sprzętu książki schroniska fotorelacje konkursy tanie linie Kuchnie świata mapy Tatr online Małopolska Gościnna sprzęt outdoorowy - testy - porady - nowości - zapowiedzi rower on tour POLAND ON TOUR - VISIT POLAND Aleja Podróżników, Odkrywców i Zdobywców Underground in Europe Polecamy NAJPIĘKNIEJSZE PODZIEMIA TURYSTYCZNE W POLSCE Zamki i Pałace w Polsce polecane do zwiedzania Obiekty UNESCO w Polsce Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce. Czytaj więcej... all4web Odwiedza nas 362 gości oraz 0 użytkowników.

Proszę wybaczyć niedogodnościi! Sposób korzystania z pons.com wyglądał podejrzanie dla naszego skanera. Zabierzemy Cię tam tuż po upewnieniu się, że nie jesteś robotem.

Monachium, Niemcy - 12 czerwca: Wieża stadionu olimpijskiego Olympiapark w Monachium, Niemcy, jest Olympic Park, który powstał w 1972 roku Letnich Igrzysk Olimpijskich na 12 czerwca 2010 r., Monachium, Niemcy — Zdjęcie od meunierd

Kamera internetowa zainstalowana w Niemczech (Mannheim). Szczegółowa prognoza pogody dla Niemiec na najbliższe dni oraz opinie.Zobacz na żywo przez Internet.

Nad panoramą wielkich miast na całym świecie królują wieże telewizyjne. Obecnie największa z nich to SKYTREE w Tokio mierząca 634 metry. W Niemczech wieże telewizyjne spotkamy w wielu miastach, w Berlinie, Stuttgarcie, Monachium, Frankfurcie nad Menem, w Hannoverze, Hamburgu i Düsseldorfie. Nawet nie będę starała się wymienić ich wszystkich, to tylko te, które pamiętam. Każda z nich ma swoją formę, wysokość i urok. Największa z nich to wieża telewizyjna w Berlinie (Berliner Fernsehturm). Została zbudowana w latach 1965–1969 w centrum miasta, przy Alexanderplatz, czyli w starym Berlinie Wschodnim. Jej pierwotna wysokość wynosiła 365 metrów, ale po wymianie anteny w latach 90-tych, wieża osiąga 368 metrów. Plasuje ją to na pierwszym miejscu wśród najwyższych budowli Niemiec. Co roku odwiedzana jest przez ponad milion turystów z 90 krajów świata. Ranking wież telewizyjnych świata pod względem wysokości. Wieża telewizyjna w Berlinie zajmuje obecnie 15 miejsce na świecie. Nie ma jej na powyższej infografice ————————————— Na wysokości 200 metrów, na wieży osadzono srebrną kulę. Kula ta ma średnicę 32 m i waży 4800 ton. Wewnątrz niej znajduje się siedem poziomów, ale tylko dwa z nich są dostępne dla turystów. Na 203 metrze jest taras widokowy oraz niewielki bar z napojami, z którego można podziwiać całą panoramę miasta. Przy dobrej pogodzie widoczność sięga 40 kilometrów. Natomiast nieco wyżej na 207 metrze znajduje się Restauracja “Sphere”, o wcześniejszej nazwie “Telecafé”, która się obraca. Stoliki i krzesła w restauracji przymocowane są do platformy wykonującej pełen obrót o 360 stopni w ciągu pół godziny. Wówczas pijąc kawę można rozkoszować się wspaniałym widokiem całej panoramy Berlina. Jednak wstęp do restauracji mają osoby posiadające rezerwację, zamawiające posiłek oraz bilet wstępu na wieżę VIP, gwarantujący miejsce przy oknie. Fenomenem wieży telewizyjnej w Berlinie jest to, iż znajduje się w samym centrum miasta i nie można przejść obok niej obojętnie. Od początku planowana była jako atrakcja turystyczna oraz symbol Berlina, wówczas Berlina Wschodniego. Była dumą władz NRD i oznaką nowej powojennej rzeczywistości. Imponująca wysokość wieży miała świadczyć o przewadze Wschodu nad Zachodem i wskazywać, iż na Wschodzie budowano lepszą przyszłość. Nie miał znaczenia fakt, iż wieża konstrukcyjnie była trudnym technologicznie i kosztownym przedsięwzięciem. Planowano przeznaczyć na nią 20-30 milionów DM (Deutsche Mark), a przeznaczono 130 milionów DM. Również ukrywano, iż większość elementów wieży sprowadzona została z zagranicy. Na przykład specjalne szyby sprowadzono z Belgii, windy i urządzenia klimatyzacyjne ze Szwecji, elementy konstrukcyjne kuli i reflektory z Niemiec Zachodnich. Wieża telewizyjna w Berlinie powstała w latach 60-tych, ale wcześniej tamtejsze władze komunistyczne Berlina Wschodniego i architekci długo zastanawiali się nad nową formą symbolu miasta. Debatowano nad wzniesieniem molocha podobnego do tych, jakie posiadały już Moskwa i Warszawa, a był nim Pałac Józefa Stalina, obecny Pałac Kultury i Nauki. Jednak podobna zabudowa znajdowała się już w Berlinie na Alei Stalina, czyli dzisiejszej Frankfurter Allee. Decyzja o budowie wieży telewizyjnej zbiegła się z koniecznością demontażu innej. Władze Berlina Wschodniego nie mogły pozwolić sobie na dominację szybko rozwijającej się telewizji zachodnioniemieckiej. Wstępny szkic wieży telewizyjnej przygotował Hermann Henselmann, niemiecki architekt, twórca Alei Stalina, dawnego Domu Nauczyciela z salą kongresową. Jego projekt przewidywał ogromną wieżę z ogromną kulą na jej szczycie w kolorze czerwonym. Kula nawiązywała do radzieckiego sztucznego satelity Ziemi – Sputnika oraz do podboju kosmosu i wielkiej rywalizacji miedzy ZSRR i USA. Kolor czerwony, bo to podstawowy kolor flagi Związku Radzieckiego, kolor symbolizujący komunizm. Projekt wieży został skorygowany przez dwóch innych architektów Günter’a Franke i Fritz’a Dietera oraz zatwierdzony w 1964 roku. Po czym bardzo szybko bez pozwoleń ruszyła jej budowa. Uroczyste otwarcie z udziałem Waltera Ulbrichta miało miejsce 3 października 1969 r., tuż przed 20. rocznicą powstania NRD. Ciekawostką stał się fakt, iż promienie słoneczne odbijając się na stalowych płytach kopuły wieży tworzyły ogromny błyszczący krzyż. Efekt ten absolutnie nie był zaplanowany i spędzał sen z powiek władzom NRD. Starano się podejmować komiczne próby jego usunięcia. Przez Berlińczyków efekt ten został nazwany „Zemstą papieża”. Przyjrzyjcie się dokładnie kopule i z pewnością w intensywnym słońcu zobaczycie potężny krzyż. Dziś na maszcie wieży usytuowane są wysokoenergetyczne nadajniki. Emitują sygnał 21 stacji radiowych i 9 telewizyjnych o zasięgu ponad 200 km, a przy dobrych warunkach pogodowych fale docierają na odległość 500 km. Wieża jest najchętniej odwiedzanym miejscem w Berlinie. Dlatego musimy przewidzieć prawdopodobieństwo czekania w kolejce na kupno biletu, a następnie na wjazd windą. Pod wieżą od strony Alexanderplatz (Placu Aleksandra) znajduje się wejście do pawilonu z kasami, a nieco wyżej na piętrze winda. Kupując bilet mamy na nim numer, według którego odczytujemy z tablic informacyjnych godzinę wjazdu windą na platformę. Na zewnątrz, jak i w środku pawilonu znajduje się informacja z teletekstem, który bilet i, na którą godzinę został sprzedany. Jeśli czas oczekiwania to kilka godzin, można zaplanować w międzyczasie zwiedzanie muzeów, zakupy, odpoczynek w parku przy fontannie. Najlepiej wtedy skorzystać z serwisu SMS, po wysłaniu kodu SMS, który znajduje się na bilecie, otrzymamy informacje dotyczącą wjazdu, a na pół godziny przed kolejną informację. Ważną sprawą jest, to aby zachować zakupiony bilet, ponieważ odbijamy go przy bramkach przed wjazdem na wieże i po. Przy bramkach odbywa się również kontrola plecaków i toreb, wszystkie większe bagaże należy pozostawić w płatnych szafkach bagażowych, na dworcu Alexanderplatz, tuż obok. Wjazd na wieżę odbywa dość szybko, windą w ciągu niecałej minuty. Winda ma szklany sufit, a wrażenie potęguje podświetlony szyb windy. Całą podróż na górę można obserwować, tylko delikatnie odczuwając zmiany ciśnienia. Bardzo mila obsługa windy chętnie zagaduje turystów w ich ojczystym języku, po polsku opanowali już dość sporo słówek. Wjazd na wieżę jest możliwy codziennie w godzinach od latem i wiosną do natomiast zimą i jesienią od godziny również do północy. Informacje o pracach konserwacyjnych zamieszczane są na stronie internetowej wieży. Przez cały rok można podziwiać i fotografować samą wieże z zewnątrz, a dzięki dobremu oświetleniu nawet nocą prezentuje się fantastycznie. Widok na północną część Berlina. Ulica Róży Luxemburg i Teatr Narodowy, Volksbühne. ———————————– Teatr Narodowy, Volksbühne na Placu Róży Luksemburg. —————————————– Widok na północno-zachodnią część Berlina. Rzeka Szprewa,Spree opływająca Wyspę Muzeów. ————————————— Kierunek zachodni panoramy Berlina. W oddali Tiergarten, park. Przed nim w oddali Brama Brandendurska. Prowadzi do niej główna ulica Pod Lipami, Unten den Linden. ————————————- Na dole zdjęcia, Fontanna Neptuna i wieża Kościoła Mariackiego, Marienkirche. Powyżej Schlossplatz, czyli Plac Zamkowy z wielkim placem budowy zamku. Budynek z zieloną kopułą to Berliner Dom, Katedra Berlińska. ——————————————- Czerwony Ratusz, Rotes Rathaus, tuz pod wieżą telewizyjną. —————————————- Widok na północno – wchodnią część Berlina. Hotel Park Inn by Radisson na Placu Alexandra, Alexanderplatz. —————————————– Widok na północną część Berlina. ————————————– Widok na część wschodnią Berlina. Po lewej nowoczesne Centrum Handlowe Alexa. Na dole zdjęcia ruiny Klasztoru Franciszkańskiego. Dalej widok na Szprewę. Przy rzece za trzecim mostem znajduje się pozostały fragment Muru Berlińskiego – East Side Gallery. ——————————————– Platforma widokowa w wieży telewizyjnej w Berlinie. ——————————————– Ważne i praktyczne informacje : Adres: Panoramastrasse 1, 10178 Berlin (Mitte) Środki lokomocji, którymi dostaniemy się pod wieżę: U-Bahn – Metro U2, U5, U8 przystanek: Alexanderplatz, S- Bahn – Kolejka elekt. S3, S6, S7, S9 przystanek: Alexanderplatz, Bus – Autobusy nr 100, 142, 157, 200, 257, 348, Strassenbahn – Tramwaje nr 2, 3, 4, 5, 6 Zug – Pociąg RE1, RE2, RE7, RB14 dworzec: Alexanderplatz. Ceny biletów: Bilet dla osoby dorosłej to 13 Euro, dla dzieci od 4-16 lat 8,50Euro, młodsze dzieci mają wstęp wolny. (Ceny roku) Rezerwacja biletów online pod adresem Organizacja Reporterzy bez Granic (RSF) wniosła skargę przeciwko Rosji do Międzynarodowego Trybunału Karnego za umyślny ostrzał wież telewizyjnych, co wedle RSF stanowi zbrodnię wojenną - poinformowała w niedzielę turecka agencja Anatolia za oświadczeniem organizacji. Zgłoś błąd w pliku; Kontakt; Wspomóż Wikipedię Strony w kategorii „Wieże Bismarcka w Niemczech” Strony w kategorii „Niemieckie programy telewizyjne”. Poniżej wyświetlono 16 spośród wszystkich 16 stron tej kategorii.

Lista najwyższych wież telewizyjnych i telekomunikacyjnych w Niemczech obejmuje wszystkie wieże telewizyjne i telekomunikacyjne w Niemczech o łącznej wysokości 150 metrów lub więcej. Po rozpoczęciu nadawania programów telewizyjnych w Niemczech w 1952 r. konieczne było utworzenie nowej sieci nadawczej w celu zapewnienia optymalnego