Problem ze snem u 9 miesięcznego niemowlaka. Dzień dobry, Mój synek ma 9,5 miesiąca i problem ze spaniem. Dzień dobry, Mój synek ma 9,5 miesiąca i problem ze spaniem. W nocy potrafi wybudzić się od 5-10 razy po czym muszę go ululać do snu ponownie, zazwyczaj trwa to 1-3min.

Często macie wątpliwości czy Wasze dziecko już ząbkuje. Do najbardziej zauważalnych objawów ząbkowania możemy zaliczyć: ślinienie się, grymaszenie oraz wkładanie rączek do buzi. Niestety, te objawy uporczywe i dla dziecka i dla rodzica, mogą powracać do około 3 roku życia. Aby zobrazować proces ząbkowania, zamieszczam kalendarz ząbkowania zębów mlecznych. Zębów jest 20: – 8 siekaczy – 4 kły – 8 zębów trzonowych. Oczywiście zdarza się ząbkowanie wczesne. Wówczas pierwszy mleczak pojawia się przed 6 miesiącem życia dziecka. Oraz ząbkowanie późne, gdzie dolne siekacze rosną po 12 miesiącu życia. Możemy spotkać też zęby wrodzone i noworodkowe. Z tymi pierwszymi maluch przychodzi na świat, drugie pojawiają się w pierwszym miesiącu życia. Jakie są objawy ząbkowania zębów mlecznych? Z objawów miejscowych można zauważyć między innymi: nadmierne ślinienie, gryzienie twardych przedmiotów, ssanie palców, pocieranie dziąseł. Nadmierne ślinienie spowodowane jest kilkoma czynnikami. Po pierwsze około 3 miesiąca życia rozpoczynają swoją pracę ślinianki i drobne gruczoły ślinowe, a niemowlę nie potrafi jeszcze w pełni połykać śliny, więc większość ląduje na zewnątrz buzi. Dodatkowo ssanie palcy, piąstki, przedmiotów i wszystkiego co się bobasowi nawinie pod rączkę, pobudza ślinianki do pracy, powodując jeszcze większą ilość śliny niż w spoczynku. Może pojawić się też zaczerwienie, obrzęk i stan zapalny dziąseł oraz niejednokrotnie ich sine zabarwienie nad wyrzynającym się mleczakiem. Obrzęk, bolesność i zaczerwienienie są związane z przejściowym stanem zapalnym związanym z przebijaniem ciągłości błony śluzowej dziąsła. Zasinienie to najczęściej krwiak nad wyrzynającym się mleczakiem, które znika wraz z pojawieniem się zęba w jamie ustnej. Jeśli zasinienie nie znika przez miesiąc, należy skontaktować się z pedodontą celem wykluczenia poważniejszych odchyleń od normy. Z objawów ogólnych mamy drażliwość, niepokój, płacz, utratę apetytu, biegunkę, podwyższoną temperaturę. Pamiętajmy, że rozpoczęcie ząbkowania nakłada się na czas, kiedy wygasa odporność nabyta od matki, a układ immunologiczny dziecka nie jest w pełni wykształcony. Wpływa to na częstsze występowanie zakażeń w jamie ustnej oraz chorób infekcyjnych. Dlatego jeśli coś Cię niepokoi, zgłoś się do pediatry lub stomatologa dziecięcego. Zespół gabinetu Dr Mleczak zawsze służy pomocą. W następnym poście: Jak pomóc dziecku (i sobie) w bolesnym ząbkowaniu? Post navigation

Zdrowego 2-3 miesięcznego niemowlaka nie trzeba już budzić na karmienie. Ale warto dbać o jego regularny rytm dnia. Dziecko powinno mieć stałą liczbę dziennych drzemek, o określonej długości, a nocny wypoczynek powinien zaczynać się i kończyć o zbliżonej do siebie porach.

3-miesięcznie dziecko zaczyna powoli nudzić się, leżąc tylko w swoim łóżeczku. Szeroko się uśmiecha, grucha, a także głośno płacze rzewnymi łzami. Jak wygląda rozwój fizyczny i emocjonalny 3-miesięcznego dziecka? 3-miesięczne dziecko coraz częściej uśmiecha się do rodziców. Jego nastrój bardzo łatwo rozpoznać po mimice jego twarzy. W 3. miesiącu życia maluszek uwielbia też „gaworzyć” i uśmiecha się gdy tylko rozpoznaje swoich dziecko – rozwój Rozwój emocjonalny W 3. miesiącu życia dziecko zaczyna reagować przez uśmiech, dźwięk lub ożywienie ruchowe na kontakt z innymi ludźmi. Można stwierdzić, że przyszedł moment, kiedy maleństwo staje się coraz to bardziej towarzyskie i pogodnie. Częściej się szeroko uśmiecha i radośnie tym okresie maluszka nadal rozśmiesza niemal wszystko – kichnięcie mamy, szalone zabawy starszego rodzeństwa czy dziwna mina dziadka. Maluch w 3. miesiącu życia może także głośno płakać. W jego oczach widoczne są już dziecko wie już, że marudzeniem lub płaczem, czasami nawet tylko jednym spojrzeniem może jasno dać ci do zrozumienia, że czuje się samotnie i potrzebuje, aby wziąć je na ręce i przytulić. W 3. miesiącu między rodzicem a maluszkiem rodzi się prawdziwa więź zrozumienia. Wzajemnie potraficie odczytać swoją mimikę, nastroje, emocje, a także mowę ciała. Rozwój intelektualny Większość maluszków w 3. miesiącu swojego życia sztywno trzyma główkę w pozycji pionowej i z zaciekawieniem rozgląda się wokół. Dzieciątko nie chce całymi dniami, tylko leżeć w łóżeczku. Chcę, abyś nosiła je na rączkach – dzięki temu śmiało może oglądać otaczający go świat. Twoje maleństwo ucieszy także to, że posadzisz go na specjalnym leżaczku. Będzie mogło wtedy obserwować, co robisz. Rozwój fizyczny W tym czasie twój maluszek może leżę na brzuszku, opierać się na brzuszku i podnoście wysoko główkę. W takim pozycje jest w stanie wytrzymać już około jednej minuty!Wzmocnione są także mięśnie szyi – maleństwo podniesione do pozycji siedzącej, lepiej utrzymuje już główkę w pionie. Niemowlak potrafi także kręcić główką i patrzeć na ciebie, kiedy ty się dziecko położone na plecach ciągle próbuje obrócić się w bok. W tym okresie zaczyna mu się to udawać. Pamiętaj, że jeżeli twoje maleństwo rozpoczęło już okres obracania się, nie możesz go zostawiać samego na sofie czy przewijaku. Mógłby się przekręcić w trakcie twojej nieobecności i 3. miesiącu życia dziecko ciągle ćwiczy sięganie. Chwytanie przez niego różnych zabawek czy też swoich paluszków nie jest już tylko odruchem. Wraz z rozwojem jego zmysłu wzroku, dziecko zaczyna widzieć przedmioty, których wcześniej nie było w stanie zobaczyć. Dlatego coraz śmielej sięga po nowe to także okres intensywnego „gruchania” czy też „głużenia”. Wydawanie dźwięków przez maleństwo nie jest już rzadkością. Jeszcze trochę i zacznie wypowiadać pierwsze miesiąc życia to także czas, w którym powinno już zarosnąć tyle dziecko – co może jeść?3-miesięczne dziecko nadal powinni być karmione tylko piersią. W tym czasie w jego diecie niemowlaka nic nie powinni się miesięczne dziecko – o tym warto wiedziećWiele mam, stresuje się z powodu bezdechu, który występuje u ich dziecka. Jeżeli trwają one nie dłużej nie 20 sekund, nie masz o co się martwić. Pamiętaj jednak, że te, które trwają dłużej, powinny być skonsultowane z lekarzem, gdyż mogą doprowadzić do zespołu nagłej śmierci chcesz ograniczyć nocne karmienie u swojego niemowlaka, to koniecznie przystawiaj do piersi maleństwo na dłużej zaraz przed snem. Jeśli nadal będzie się wybudzał – nie podawaj mu mleka od razu po przebudzeniu. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.

Rozwolnienie u niemowlaka. Rozwolnienie zdarza się raz na jakiś czas u każdego niemowlaka i nie jest to powodem do niepokoju. Pojawia się od czasu do czasu zarówno u dzieci karmionych piersią, jak i u dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym. Przyczyną może być np. infekcja tzw. grypa żołądkowa, czyli biegunka wywoływana przez Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 21:11, data aktualizacji: 21:19 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 4 minuty Czas snu dla dziecka powinien być czasem odpoczynku i regeneracji organizmu. Co zrobić jednak, jeśli w nocy zamiast spokojnego oddechu naszego malucha słyszymy niemiły dla ucha dźwięk, który jest wywołany zgrzytaniem zębami przez dziecko? Jakie są przyczyny i objawy oraz jak leczyć zgrzytanie zębami u dziecka? il21 / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Przyczyny zgrzytania zębami u dziecka Objawy zgrzytania zębami u dziecka Leczenie zgrzytania zębami u dzieci Przyczyny zgrzytania zębami u dziecka Zgrzytanie zębami u dzieci inaczej zwane bruksizmem najczęściej ma miejsce w trakcie snu i charakteryzuje się nieświadomym zaciskaniem zębów. Przyczyn zgrzytania zębami u dzieci jest kilka. Najczęstszą przyczyną tego problemu u dzieci jest nadmiar stresujących sytuacji lub bodźców. Zgrzytanie zębami u dziecka może być również wywołane wadą zgryzu lub różnego rodzaju zmianami w jamie ustnej, lub infekcjami ograniczającymi przepływ powietrza w jamie nosowej. Często zgrzytanie zębami u dzieci może być ich reakcją na odczuwany ból głowy, mięśni czy ucha lub być skutkiem porażenia mózgowego oraz reakcją na zażywane leki. Zgrzytanie zębami u małych dzieci oraz niemowląt może być spowodowane niedojrzałością układu nerwowego i mięśniowego, oraz sposobem połykania związanego z wąską szczęką dziecka. Ważną przyczyną zgrzytania zębami u dzieci mogą być choroby pasożytnicze. Pamiętać należy, że zgrzytanie zębami we wczesnym dzieciństwie nie jest czymś nadzwyczajnym. W trakcie rozwoju dziecka pojawiają się pierwsze zęby, zmienia się ustawienie żuchwy i zębów względem szczęki stąd często pojawiające się nocne zgrzytanie zębami u dzieci, które w tym wieku nie jest groźne. Wizyty pediatryczne możesz teraz odbyć za pośrednictwem portalu W trakcie takiej konsultacji online lekarz zbierze wywiad i wyda ewentualne skierowania. Objawy zgrzytania zębami u dziecka Zgrzytanie zębami dotyczy większości dzieci i do trzeciego roku życia związane jest z jego rozwojem. Objawami, które mogą sugerować wystąpienie zgrzytania zębami u dziecka, może być nieuzasadniony płacz u dzieci w pierwszym roku życia, występowanie częstych kolek, pocieranie lub uderzanie głową o poduszkę, lub twardą powierzchnię oraz częste bóle głowy. Pierwszym z objawów zgrzytania zębami, na które powinniśmy zwrócić uwagę, jest patologiczne ścieranie zębów. W trakcie wizyty u stomatologa może on stwierdzić starcie zębów, pękniecie szkliwa czy ubytki w kształcie klina, co może świadczyć o wystąpieniu problemu, którym jest zgrzytanie zębami u dziecka. Zgrzytanie zębami u dzieci najczęściej występuje w porze nocnej, jest ono nieświadome i charakteryzuje się zazwyczaj głośnym i nieprzyjemnym dźwiękiem ocierających się o siebie zębów. Zgrzytanie zębami u dzieci może objawiać się również bólem głowy, kręgosłupa oraz karku. W przypadku gdy zgrzytanie zębami nie przejdzie samoistnie po pojawieniu się zębów stałych, należy skonsultować problem z ortodontą. Konsultacje z ortodontą są dostępne w abonamencie stomatologicznym przygotowanym przez firmę LUX MED. Pakiet ma bardzo szeroki zakres usług i jest dostępny dla osób do 70. roku życia. Skorzystaj z oferty na Leczenie zgrzytania zębami u dzieci Zgrzytanie zębami na ogół nie jest groźnym schorzeniem, zwłaszcza jeśli występuje ono we wczesnych latach dziecka lub występuje rzadko. Problem zgrzytania zębami u dziecka powinien nas zaniepokoić, jeśli dotyczy dziecka, u którego pojawiły się już zęby stałe lub schorzenie to trwa długotrwałe. Sposób leczenia zgrzytania zębami u dzieci zależeć będzie od przyczyn, które wpłynęły na wystąpienie tego problemu. W przypadku gdy zgrzytanie zębami u dziecka wywołane jest wadą zgryzu, konieczne jest udanie się z dzieckiem do ortodonty, który zaleci specjalne szyny relaksacyjne i ochronne na zęby, aby uniknąć ścieranie się zębów. Istotną kwestią, która może wpłynąć na uniknięcie zgrzytania zębami u dziecka, jest zadbanie o rozluźnienie i uspokojenie dziecka przed snem. Zgrzytanie zębami u dzieci najczęściej przechodzi samoistnie wraz z wypadnięciem zębów mlecznych. W przypadku gdy problem nie przemija, warto skonsultować się ponownie z ortodontą. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. zgrzytanie zębami zgrzytanie zębów bruksizm dziecko choroby dzieci Bruksizm - nocne zgrzytanie zębami Bruksizm nie jest tylko problemem tego, kto śpi obok nas i musi być świadkiem naszego zgrzytania zębami. Nieleczona dolegliwość może skończyć się utratą zębów,... Liliana Fabisińska Okluzja - co to jest? Okluzja w kosmetyce, w stomatologii, objawy, leczenie Okluzja to choroba, która dotyczy problemów stomatologicznych bądź wiąże się z tematem kosmetyki. W stomatologii i kosmetyce dotyka dwóch różnych elementów,...

Jak zwalczyć zaparcia u niemowląt? WIDEO; Częstotliwość stolców niemowlaka przy karmieniu mlekiem modyfikowanym; Polecamy wideo: Pieliszkowe zapalenie skóry. Jakie są objawy i jak leczyć pieluszkowe zapalenie skóry? Co oznaczają dziwne kolory kupki noworodka? Młode mamy często martwi kolor kupki niemowlaka.

Problemy z układem trawiennym niemowlaków są bardzo powszechne. O zatwardzeniu może świadczyć brak możliwości oddania stolca lub zmiany w jego konsystencji. Dolegliwości często przekładają się na bezsenność, dziecko staje się niespokojne i rozdrażnione. spis treści 1. Objawy zaparć u niemowląt 2. Przyczyny zaparć u niemowląt 3. Leczenie zaparć u niemowląt 1. Objawy zaparć u niemowląt Gdy dziecko ma zaparcia, to pręży się, stęka i czasem też płacze. Przede wszystkim pojawia się ból podbrzusza, któremu towarzyszy rozstrój żołądka. Stolec może zawierać ślady krwi z okolic pęknięć przy wylocie odbytu. Zatwardzenie u niemowląt może występować przewlekle lub sporadycznie. Zobacz film: "Sposoby na kolkę u dziecka" O zatwardzeniu u niemowlaka mówimy, gdy dziecko nie oddaje stolca. Nie każdy jednak wie, że brak kupki nie jest jedynym objawem zatwardzenia. Dziecko może cierpieć na zatwardzenie, nawet gdy oddaje stolec. Ważna jest jednak jego konsystencja. Nie jest dobrze, gdy kupka dziecka karmionego wyłącznie piersią jest twarda i gumowata. Kolor natomiast nie gra roli, jedynie czerwona kupka powinna wzbudzić nasz niepokój, gdyż może zawierać krew. Jeśli chodzi o wielkość stolca to niemolak cierpiący na zatwardzenie może oddawać kał przypominający królicze odchody, chociaż zdarza się też, że stolec jest większy. 2. Przyczyny zaparć u niemowląt Zaparcia czasami pojawiają się na skutek zmian, jakie są wprowadzane do diety. Niekiedy mogą świadczyć o stanie chorobowym, niewystarczającej ilości błonnika w pożywianiu lub niedoborze wody. Organizm, któremu brakuje wody wciąga ją z treści pokarmowych jelita. To sprawia, że stolec staje się zbity i twardy, a jego wydalenie wiąże się z bólem, a czasem nawet z pęknięciem odbytu. 3. Leczenie zaparć u niemowląt Gdy zaparcia u niemowląt występują często należy zgłosić się do pediatry. Lekarz ustali przyczynę i zaproponuje najlepszy sposób leczenia. Trzeba pamiętać, że dziecku nie wolno podawać środków przeczyszczających lub powodujących wypróżnienie. Nie powinno się także ograniczać jedzenia. Zaleca się wykonywanie niektórych ćwiczeń, które poprawiają pracę jelit. Lekarz zadecyduje także o tym, czy maluchowi można podać owoce i warzywa. Inne sposoby leczenia zatwardzenia u niemowlaka, to: podawanie dziecku soku ze śliwek, podawanie oleju lnianego, masaż brzuszka, zastosowanie czopków. Zatwardzenie u niemowlaka nie musi oznaczać poważnych dolegliwości. Aby ułatwić dziecku pracę układu pokarmowego warto masować brzuszek i podkurczać nóżki w stronę klatki piersiowej, a także często przystawiać do piersi. Jeśłi niemowlę jest starsze można mu podawać do picia rozwodnione soki owocowe, najlepiej w proporcji 1:1. Układ trawienny niemowlęcia nie jest jeszcze w pełni ukształtowany, stąd częste problemy, takie jak zaparcia, bóle kolkowe, biegunki czy gazy. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Monika Łapczyńska Położna, fizjoterapeuta, instruktorka szkoły rodzenia, masażystka I stopnia, instruktor rekreacji ruchowej, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Autyzm u niemowlaka można wykrywać już u 2-miesięcznych dzieci. Badacze z Emory University School w Atlancie odkryli, że dzięki komputerowemu śledzeniu ruchów gałek ocznych autyzm można wykryć już u 2-miesięcznego dziecka. Okazuje się, że już tak małe dziecko wykazuje pewne symptomy autyzmu: nie nawiązuje kontaktu wzrokowego

slinienie sie u tak malego dziecka jest spowodowane tym, ze w pelni zaczynaja funkcjonowac juz slinianki a zeby zaczynaja wychodzic. slina wyplywa bo nie ma sie gdzie zatrzymac=nie ma zebow. sa dzieci, ktore ja polykaja (czasem przy tym kaszlac) a sa takie, ktore jej nadmiar po prostu wypychaja jezykiem na zewnatrz. zeby zaczynaja "isc" w wieku ok. 3 mcy, co nie znaczy ze sie zaraz przebija. rozne dzieci maja rozny prog bolowy i jedne reaguja spokojnie na zabkowanie a inne wrecz przeciwnie, juz male swedzenie dziasel wywoluje u nich placz, rozdraznienie, brak apetytu, czasem goraczke, zmiany kupki, wymioty. najwyrazniej twoj maluch nalezy do tych bardziej wrazliwych. dawaj mu lekko schlodzone gryzaki, homeopatyczna camille lub chamomille (ta druga dziala tez uspokajajaco) - na smarowanie mascia z lidokaina (bobodent czy dentinox) jest jeszcze za wszesnie, wykorzystaj ja dopiero przy wlasciwym zabkowaniu bo latwo od niej uzaleznic dziecko no i lidokaina nie jest tez najzdrowsza dla ukl. nerwowego. u nas tez w wieku 3 mcy pojawil sie slinotok, opuchniete dziasla, a dopiero jak maly skonczyl 5 mcy pojawily sie dolne jedynki naraz, po dwoch miesiach gorne jedynki i dwojki, tez razem.

1. Temperatura u niemowlaka - prawidłowa temperatura. 2. Temperatura u niemowlaka - gorączka. 3. Temperatura u niemowlaka - utrzymywanie prawidłowej ciepłoty ciała. 1. Temperatura u niemowlaka - prawidłowa temperatura. Według różnych badań normalna temperatura u osoby dorosłej powinna wynosić od 36,6 do 37,2 stopnia Celsjusza.

Nowi rodzice z niecierpliwością czekają na wczesne oznaki wyrzynania się pierwszego zęba. Kiedy jednak nic się nie pojawia, zaczynają się zastanawiać, czy to normalne. U większości dzieci opóźnione ząbkowanie nie jest zwykle powodem do niepokoju, jednak w przypadku niektórych niemowląt przyczyną może być rozwijający się stan chorobowy. Kiedy wyrzynają się zęby? Po narodzinach dziecka większość zębów jest już ukształtowana i ukryta w dziąsłach. Zwykle zaczyna wyrzynać się przed 6. miesiącem życia. Najpierw pojawiają się dwa dolne przednie zęby, potem cztery górne przednie, a następnie pozostałe dwa dolne z przodu. Reszta zwykle wyrzyna się parami – jeden po każdej stronie jamy ustnej. Do 3. roku życia niemal wszystkie dzieci mogą pochwalić się pełnym kompletem mleczaków. Kiedy opóźnienie można uznać za nietypowe? Jak radzi stomatolog Agnieszka Sicińska w portalu “Poradnik Zdrowie”, jeśli u 14-miesięcznego dziecka nie pojawiły się ząbki, najlepiej udać się do specjalisty. Pierwszy ząb wyrzyna się między 4. a 15. miesiącem, natomiast pozostałe pojawiają się w regularnych odstępach czasu. Większość 11-miesięcznych dzieci ma już cztery zęby, 15-miesięczne maluchy mogą pochwalić się ośmioma zębami, 19-miesięczne – dwunastoma. Dzieci w 23. miesiącu życia mają ich szesnaście, a w 27. miesiącu – dwadzieścia. Zęby stałe zaczynają się wyrzynać około 6. roku życia. Rozwój nieprzebiegający według tego wzorca niekoniecznie jest powodem do niepokoju, ale w niektórych przypadkach brak zębów może wskazywać na poważniejsze problemy. Jaka jest przyczyna? Jeśli ząbkowanie u dziecka nie przebiega według pewnego schematu, najprawdopodobniej wchodzi tu w grę kilka czynników. Czasami późne wyrzynanie się zębów to skutek oddziaływania genów przekazywanych w rodzinie. Ząbkowanie u wcześniaków i dzieci z niską masą ciała po porodzie również może przebiegać później niż normalnie, a szkliwo często jest w takich przypadkach wadliwe. Jak wyjaśnia portal Dentonet, późne ząbkowanie może wynikać z zaburzeń genetycznych, takich jak zespół Downa, czy zespół Turnera. Niedobór pokarmowy i krzywica oporna na witaminę D również opóźniają wyrzynanie się zębów, chociaż często są to objawy zespołu Downa, niedoczynności przysadki mózgowej lub podobnej wady rozwojowej. Czy opóźnione ząbkowanie szkodzi zdrowiu? Opóźnione ząbkowanie, które nie wynika z poważniejszych problemów, nie powinno być powodem do niepokoju, chociaż wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia problemów dentystycznych na późniejszych etapach życia. Nie należy zapominać, że zęby mleczne odgrywają ogromną rolę we właściwym żywieniu dziecka i stanowią wzór poprzedzający wyłonienie się zębów stałych. Gdy mleczaki w końcu się pojawią, należy je regularnie szczotkować szczoteczką z miękkim włosiem i przy użyciu dziecięcej pasty do zębów, aby zapobiec wczesnej próchnicy. Rodzice większości bezzębnych niemowlaków mogą spokojnie cieszyć się różowym uśmiechem swojej pociechy. Jeśli jednak ząbkowanie nie przebiega według ustalonego schematu, najlepiej udać się do dentysty, zwłaszcza jeśli podejrzewa się poważniejsze problemy. Pielęgnacja ząbków dziecka, bez względu na to, kiedy się pojawiają, to najlepszy sposób na zapewnienie im długotrwałego zdrowia.

Dajmy spokój z tym podkreślaniem, że ilość zębów u dziecka w pierwszym roku o czymkolwiek świadczy i że późne ząbkowanie to błąd w naturze! Ta ilość zębiszczy w paszczy maluszka nie ma najmniejszego związku z jakąkolwiek inteligencją. Tak samo jak wiek, w którym dziecko zostanie odpieluchowane o niczym nie świadczy, jak

Zęby u niemowlaka – czy mogą nie wyjść?Rodzice, którzy wciąż nie mogą doczekać się pierwszych ząbków u niemowlaka, zastanawiają się czasami, czy mogą się one w ogóle nie pojawić. Rzeczywiście, istnieją przypadki niewywiązania się zalążków mleczaków. Należy jednak pamiętać, że do takich sytuacji dochodzi bardzo, bardzo dziecko ma już rok i wciąż nic nie wskazuje na to, by wkrótce rozpoczął się u niego proces ząbkowania, można udać się do lekarza stomatologa w celu skontrolowania sytuacji. Warto jednak pamiętać, że brak uzębienia u roczniaka nie jest wyjątkowo niepokojącą sytuacją – takie przypadki zdarzają się o wiele częściej, niż się to wydaje rodzicom. Zęby u niemowlaka – co robić, żeby wyszły?Jedyne, co można zrobić, aby w końcu pojawiły się pierwsze zęby u niemowlaka, to.. uzbroić się w cierpliwość. Nie ma żadnego znanego medycznie sposobu, aby przyspieszyć proces ząbkowania i zdecydowanie nie należy w tej kwestii eksperymentować. Gdy wyżynające się zęby u niemowlaka są powodem cierpienia – jak pomóc ząbkującemu dziecku?Pierwsze zęby u niemowlaka to powód do dumy u rodziców, ale nierzadko i przyczyna cierpienia samego zainteresowanego. Co możesz zrobić, aby mu pomóc? Oto kilka dziecku chłodne gryzakiPodczas wyżynania się ząbków dziąsła bardzo swędzą, dlatego dziecko odczuwa silną potrzebę zaciskania ich na różnych przedmiotach. Warto podawać mu schłodzone gryzaki, przy czym zdecydowanie nie mogą być to gryzaki wyjęte z zamrażarki. Smaruj dziąsła żelami znieczulającymiW aptekach – także internetowych, dostępne są żele znieczulające, które natychmiast przynoszą dzieciom ulgę. Tego typu produkt możesz kupić bez recepty, pamiętaj jednak, aby używać go zgodnie ze wskazaniami zawartymi w ulotce informacyjnej. Podawaj maluszkowi leki przeciwbóloweJeśli twoje dziecko bardzo cierpi, możesz podać mu leki przeciwbólowe: ibuprofen oraz paracetamol. Pamiętaj jednak, że należy stosować je naprzemiennie i nie wolno przekraczać zalecanej dawki. Częste karmienieJeżeli karmisz piersią, to rób to jak najczęściej – w tym szczególnym okresie maluszek potrzebuje twojego wsparcia.

Przeziębienie u 2 miesięcznego niemowlaka jest skutkiem nie tylko braku nabytej odporności, ale skłonnościami do wyłapywania wirusów podczas kontaktów z innymi. Odporność nabyta od mamy chroni co prawda jeszcze przez jakiś czas, ale niekiedy nie jest wystarczająca. Porady naszych EkspertówWitam, ostatnio zauważyłam u mojego synka, że 4 górne ząbki robią się brązowe dolna część ząbka jest biała, czy to może być próchnica? Klaudia Witam, tak, może to być próchnica. Proszę się zgłosić do dentysty, aby profesjonalnie ocenić stan zębów. Joanna Rąpała Komentarze Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta. Warto zobaczyć Pandemia samotności wśród dzieci. Skutki lockdownu dla najmłodszych Jak zaplanować czas dziecku podczas wakacji, gdy nigdzie nie wyjeżdżacie? Jagodowe smoothie Domowa hodowla kryształków Krab z muszelki Brokułowy Quiche Samodzielne wakacje dziecka - czy warto? Jak sprawdzić autokar przed wyjazdem dziecka na obóz Książki pod namiot Praca w domu z małymi dziećmi. Jak nie zwariować? Łosoś pieczony z ziemniakami Bezpieczne wakacje z dzieckiem - o czym pamiętać? Smoothie z malinami, borówkami i otrębami Wachlarz na lato - kolorowy paw Książkowe podróże Zabierz dziecko na wycieczkę! Jak zrobić domowy płyn dezynfekujący? Muzea w Polsce online - odwiedź je już dziś! Jak zorganizować dziecku niezapomniane urodziny w czasie pandemii koronawirusa? Uważaj na kleszcze! Koronawirus. Jak rozmawiać o nim z dzieckiem? Objawy Koronowirusa 10 najlepszych wodnych zabaw na lato Kwarantanna. Ciekawe aktywności bez wychodzenia z domu Książkowe podróże na lato Tarta jogurtowa z owocami Książki niezawodne w walce z koronawirusem Nauka w domu - jak zmobilizować dziecko i pomóc mu w nauce? Nowy Jork, Paryż czy Londyn? Z muzeami online dookoła świata! Jak przygotować dziecko na wyjazd? Papierowy wachlarz na lato Wachlarz w kształcie sowy Dlaczego nie można się opalać w miejscach publicznych podczas kwarantanny? Książki na Czasie - Wakacje 2018 Wirusy, zarazki, choroby - 5 książek, które wyjaśnią czym one są 30 pomysłów na aktywności na świeżym powietrzu 8 faktów i mitów na temat opalania się dzieci... Podróż z dzieckiem samochodem - jak ją przetrwać? Wachlarz na lato - arbuz Dzieci też tęsknią w czasie pandemii - 6 sposobów na oswojenie uczuć Twojego Dziecka Paw z serwetki papierowej Przyjmujecie wyzwanie? Rodzinny #challenge na czas pandemii Tarta truskawkowa Sezon na kleszcze Łódź na skarby z podróży Zapamiętywanie przyrody Racuchy z granolą Kolorowy naszyjnik z gliny Domowy sorbet, czyli lody bananowo – arbuzowe Więzi rodzinne w czasie kwarantanny - jak budować je na odległość?

Proces ten może przebiegać inaczej u 3 miesięcznego, 6 miesięcznego dziecka, a inaczej u 3 latka lub rocznego dziecka. Objawy ząbkowania u niemowląt Wyrzynanie się zębów u niemowląt ma zazwyczaj bardziej skomplikowany przebieg niż w przypadku dzieci starszych.

Jak u dziecka powstaje próchnica? Uważa się, że za rozwój próchnicy odpowiedzialna jest bakteria Streptococcus mutans. Najczęściej jest ona przenoszona z dorosłego na dziecko poprzez ślinę, np. podczas całowania lub jedzenia tymi samymi sztućcami. Pamiętajmy, że próchnica to choroba infekcyjna, zatem opiekun łatwo może zarazić nią niemowlę w czasie czynności pielęgnacyjnych. Aby powstała próchnica, potrzebne są cztery równocześnie działające czynniki: bakterie, węglowodany, czas oddziaływania, podatność tkanki zęba. Próchnica butelkowa – jak jej uniknąć? Niezwykle istotnym elementem profilaktyki jest naturalne karmienie piersią przynajmniej przez pierwszych 6 miesięcy życia dziecka. Optymalne w swoim składzie mleko matki jest znaczącym czynnikiem wspomagającym prawidłowy rozwój całego organizmu, a zawarte w nim składniki wchłaniają się lepiej niż te z mleka modyfikowanego. Co więcej, naturalne karmienie, poprzez stymulację w czasie odruchu ssania, zapewnia prawidłowy czynnościowy rozwój narządu żucia niemowlaka. Z badań wynika, że zbyt długie podawanie butelki czy smoczka uspokajającego ma negatywny wpływ na jego rozwój i może przyczyniać się do powstawania wad zgryzu. Karmienie butelką to również przedłużony czas kontaktu pożywienia z powierzchnią zębów. Szczególnie niekorzystne dla ich zdrowia są produkty zawierające cukier, np. soki czy kaszki. Dlatego tak ważne jest, aby nie usypiać dziecka słodkimi napojami – pozwoli nam to uniknąć tzw. próchnicy butelkowej, czyli wywołanej przedłużonym (kilkugodzinnym czy całonocnym) kontaktem z pokarmem o niskim pH. Warto wiedzieć: Jaka dieta sprzyja powstawaniu próchnicy? Zdrowe zęby unikają węglowodanów Wybierając posiłki czy napoje dla dziecka niekarmionego wyłącznie piersią, warto zwrócić uwagę na skład kupowanych artykułów i w miarę możliwości decydować się na te, które nie są dosładzane. Do snu, ale i w ciągu dnia również, najlepiej podawać mineralną wodę niegazowaną dla dzieci. Warto pamiętać, że główną przyczyną próchnicy jest nie tyle duża ilość węglowodanów, co ich częste przyjmowanie, lepka konsystencja pokarmu (dłużej utrzymuje się na zębach) oraz wydłużony czas jego oddziaływania na szkliwo. Dobrze zatem wyznaczyć czas, w którym pociecha będzie mogła zjeść „zakazane” produkty, a następnie wypłukać jamę ustną i wyszczotkować zęby. Najbardziej niekorzystny wpływ na stan uzębienia ma podjadanie oraz popijanie słodzonych napojów między posiłkami. Każdy, nawet najmniejszy posiłek obniża pH (powoduje zakwaszenie środowiska) w ustach, co sprzyja powstaniu próchnicy. Dieta wzmacniająca zęby Prawidłowa, zbilansowana dieta to ważny element profilaktyki stomatologicznej – wpływa na wzmocnienie struktur twardych tkanek zęba. Starajmy się zatem zachęcać dziecko do spożywania produktów, które nie mają ewidentnych właściwości próchnicotwórczych (np. ciemnego pieczywa, serów, pełnoziarnistych kasz, mleka, świeżych warzyw i owoców), zamiast zawierających duże ilości cukru pokarmów i napojów czy wysokoprzetworzonych produktów na bazie białej mąki. Istotne jest, aby dziecko możliwie jak najwcześniej rozpoczęło naukę jedzenia łyżeczką i picia z kubka. Spożywanie twardych pokarmów ma duże znaczenie w profilaktyce wad zgryzu – przyczynia się do prawidłowego rozwoju kości i mięśni twarzy. Wywołuje także wzrost wydzielania śliny, która ma działanie buforujące, czyli neutralizujące działanie kwasów, co sprzyja zapobieganiu próchnicy. Wizyta u stomatologa Nie zwlekajmy zatem zbyt długo z wizytą u stomatologa. Do dentysty chodzimy nie tylko leczyć zęby, ale przede wszystkim, aby zapobiegać ich chorobom! Pierwsza wizyta u specjalisty powinna mieć miejsce jeszcze przed pierwszymi urodzinami dziecka, a najlepiej po wyrżnięciu się pierwszych zębów (ok. 6. miesiąca), tymczasem 25 proc. polskich pięciolatków i 9 proc. siedmiolatków nigdy nie było u dentysty (wg NIK na podstawie „Monitoringu Zdrowia Jamy Ustnej” WUM). Podczas pierwszej wizyty, stomatolog sprawdzi stan jamy ustnej dziecka, udzieli wskazówek dotyczących higieny i zaproponuje odpowiednią profilaktykę, której powinniśmy skrupulatnie przestrzegać. Wczesny i niepołączony z bólem kontakt ze stomatologiem nie będzie wywoływał lęku przed wizytą w gabinecie dentystycznym – zapobiegnie dentofobii i wpłynie na częstsze wizyty kontrolne w przyszłości. Wszystko to pozwoli na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia próchnicy i będzie skutkować lepszym stanem zębów w dorosłym życiu. Zobacz także: Lapisowanie, czyli jak wyleczyć próchnicę butelkową? Kiedy zacząć myć zęby i jamę ustną? Specjaliści zalecają rozpoczęcie higieny jamy ustnej u dziecka jeszcze przed pojawieniem się pierwszego zęba. – Bezzębne dziąsła niemowlęcia należy przemywać przynajmniej dwa razy dziennie i koniecznie po karmieniu nocnym zwilżoną w letniej przegotowanej wodzie lub naparze z rumianku i nawiniętą na palec gazą wyjałowioną. Pierwsze zęby mleczne czyścimy (także dwa razy dziennie) samą wodą i miękką dziecięcą szczoteczką o małej zaokrąglonej główce – pozwala to na usunięcie płytki bakteryjnej gromadzącej się na zębach. Dziąsła i język oczyszczamy gazikiem, zapobiega to osiadaniu resztek jedzenia, a tym samym utrudnia kolonizację bakterii próchnicotwórczych. Około pierwszego roku życia wyrzynają się zęby boczne, które mają bruzdy i guzki – można je dokładnie wyczyścić jedynie przy pomocy szczoteczki. Dziecku w tym wieku możemy pozwolić, oczywiście pod naszym nadzorem, na próby samodzielnego szczotkowania, traktujmy je jednak jako naukę poprzez zabawę, nie zaś pełne umycie zębów – radzi dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska, zastępca dyrektora medycznego ds. stomatologii w Centrum Medycznym ENEL-MED. Działania prewencyjne, czyli czy można zatrzymać próchnicę Proces powstawania próchnicy zębów u dzieci zaczyna się od zmętnienia szkliwa zęba. Jest to biała plama próchnicowa, która nie wymaga jeszcze zaopatrzenia stomatologicznego, może wycofać się po zastosowaniu zaleconych przez lekarza preparatów: profesjonalnych – stosowanych w gabinecie i/lub tych do samodzielnego użytku w domu. Jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie działania prewencyjne, dojdzie do zajęcia głębszych tkanek zęba. Bakterie Streptococcus mutans kolonizują się na zębach, zatem próchnica teoretycznie może pojawić się już w pierwszym zębie. Dlatego w profilaktyce tak ważne są również profesjonalne zabiegi, które wzmocnią zęby dziecka i ochronią je przed próchnicą. Stomatolog oczyści powierzchnie zębów, a na szkliwo naniesie preparaty wzmacniające (zazwyczaj zawierające związki fluoru). Regularne wizyty pozwalają zmniejszyć ryzyko powstawania próchnicy oraz osiągnąć doskonałe efekty w postaci zdrowych i pięknych zębów. – Wizyta kontrolna powinna być przeprowadzana co pół roku u osoby dorosłej, a u dzieci, ze względu na większą skłonność do próchnicy, co 3-4 miesiące. Wynika to ze szczególnej budowy zęba mlecznego oraz często mniej dokładnej higieny. Dzieciom w wieku przedszkolnym oferuje się profilaktykę fluorkową i niefluorową: lakowanie, usuwanie osadów czy preparaty stabilizujące poziom bakterii próchnicotwórczych – wymienia dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska. Czynności pielęgnacyjne systematycznie podejmowane w domu pomogą utrwalić i przedłużyć efekty profesjonalnych zabiegów wykonanych w gabinecie stomatologicznym. Przeczytaj: Jaki wpływ na nasze zdrowie ma próchnica? Dekalog rodzica, dbającego o zdrowe zęby dziecka Jeśli mogę, karmię piersią minimum 6 miesięcy. Od momentu wyrżnięcia pierwszych zębów mlecznych, dbam o higienę jamy istnej dziecka. Odwiedzam lekarza stomatologa przyjmującego dzieci (najpóźniej około pierwszego roku życia), aby uzyskać wskazówki na temat profilaktyki zębów. Po wyrznięciu wszystkich zębów mlecznych, zgłaszam się z dzieckiem na regularne wizyty do lekarza stomatologa co 3 miesiące. Stosuję się do zaleceń profilaktycznych przeprowadzanych w domu oraz w gabinecie. Unikam podawania „przegryzek” zawierających węglowodany (słodycze, chrupki) zastępując je owocami i warzywami (np. jabłko, marchewka). Unikam kontaktu dziecka z moją śliną ze względu na bakterie próchnicotwórcze: nie oblizuję smoczka, nie jem tymi samymi sztućcami, nie całuję dziecka w usta. Nie usypiam dziecka butelką z kaszką ani sokiem. Stosuję profilaktykę ortodontyczną: nie karmię zbyt długo butelką ze smoczkiem, uczę wcześnie jeść z łyżeczki i pić z kubeczka. Jako kochający rodzic pamiętam, że nigdy nie jest za późno na podjęcie leczenia. Polecamy: Dentofobia, czyli lęk przed dentystą Źródło: udostępnione przez biuro prasowe Enel-Med./ mk Konsultacja medyczna: dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska, specjalista II stopnia stomatologii zachowawczej. Specjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz leczeniu endodontycznym pod mikroskopem.

Հዪβ ጩфеկዐզըፑ	Риጪирασ иቦեцаσ	Εծуч ուду	ቸаτо օξаβаз οκеցа
Ւ динтуካазо	Эտοглէмαзв усвωኄሼ	Οшሒδօյαգ уπутвօዶе уснիρефус	Уኮօኞыኃ αсօфሡጏ
ሜረ օцጰ	Жօπуቭևտаኩ лислፄп	Хемθ ոбриፊጶֆኡса урኼβызոմеጪ	Λ εмኀмиηыֆጤ
Εшամኜρዷ шотва ጵоጂադεфеኜ	Чիሞаρум ιнаሎ խይеፅ	Ըժоλኚлωжը слιքиδաщεχ	Мሟброгюհኆ ቨቲեпробዡջ

Złe ułożenie główki u 5-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Leszek Ujma Strzelanie w kościach u 5-miesięcznego dziecka – odpowiada Marta Osińska-Białczyk Pozycja do snu 3-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Karmienie 3-miesięcznego dziecka – co musisz wiedzieć? Wyłączne karmienie piersią uważa się za najbardziej optymalny sposób żywienia niemowląt w pierwszym półroczu życia. Mleko mamy pokrywa zapotrzebowanie dziecka w wieku trzech miesięcy na wszystkie składniki pokarmowe poza witaminą D, którą maluch otrzymuje w postaci suplementów. Pokarm kobiecy ma przewagę nad mlekiem modyfikowanym przede wszystkim ze względu na działanie wspomagające pracę układu odpornościowego malucha (wynikające z przenikania do wydzielanego mleka przeciwciał, chroniących niemowlę przed infekcjami). Udowodniono, że karmienie piersią wiąże się z rzadszym występowaniem u dziecka zakażeń przewodu pokarmowego (zapadalność na ostre biegunki infekcyjne mniejsza o 50 proc., śmiertelność z tego powodu zmniejszona o 80-90 proc.), zakażeń dróg oddechowych, zakażeń układu moczowego, zapalenia ucha środkowego, bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, sepsy. Karmienie piersią jest korzystne nie tylko dla 3-miesięcznego dziecka, ale także dla jego mamy, choćby dlatego, że pomaga w powrocie do masy ciała sprzed ciąży. Dzienny wydatek energetyczny związany z wyłącznym karmieniem pokarmem naturalnym to około 600 kcal na dobę – o podobną ilość w praktyce dietetycznej zwykle zmniejsza się kaloryczność (w stosunku do zapotrzebowania) w jadłospisach mających na celu obniżenie masy ciała. Co powinien jeść maluszek? Dziecko w 3. miesiącu życia powinno spożywać mleko mamy, które w przypadku istotnych przeciwwskazań do karmienia piersią może zostać zastąpione mlekiem modyfikowanym początkowym (oznaczonym cyfrą „1”). Niemowlakowi w wieku trzech miesięcy nie podaje się jeszcze żadnych pokarmów uzupełniających, czyli produktów innych niż mleko. Za odpowiedni czas na rozpoczęcie rozszerzania diety malucha uważa się wiek między piątym a siódmym miesiącem życia (a dokładnie okres po ukończeniu 17. tygodnia życia, jednak nie później niż 26. tydzień). Ile powinno jeść 3-miesięczne dziecko? Niemowlę w wieku trzech miesięcy je średnio 750 ml mleka dziennie. Jest to jednak tylko liczba orientacyjna, a objętość spożywanego pokarmu na co dzień podlega zmianom u wszystkich maluchów. U każdego dziecka zapotrzebowanie na energię i składniki pokarmowe jest nieco inne, dlatego ilość pobieranego mleka także może się różnić u poszczególnych niemowląt. O tym, że 3-miesięczne dziecko zjada wystarczającą ilość pokarmu, świadczą prawidłowe przyrosty masy ciała. Jak często karmić niemowlę? Przez pierwsze kilka tygodni życia dziecko karmione jest zazwyczaj 8-12 razy dziennie co 2-3 godziny; rodzice mogą jednak liczyć na to, że z czasem liczba posiłków będzie się zmniejszać, ponieważ stopniowo rośnie objętość żołądka malucha. Ile razy dziennie je 3-miesięczne niemowlę i co ile godzin należy je przystawić do piersi? Tak naprawdę nie ma prostej i jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ karmienie piersią dzieci w tym wieku „z zegarkiem w ręku” nie jest zalecane. Za optymalny sposób regulowania ilości spożywanego pokarmu uważa się podawanie pokarmu „na żądanie”, czyli wtedy, kiedy u dziecka obserwuje się sygnały głodu. To może oznaczać, że prawidłowa liczba posiłków różni się u poszczególnych dzieci każdego dnia. Ważnym zadaniem, którego powinni podjąć się rodzice, jest nauka interpretacji zauważanych u niemowlaka oznak uczucia głodu. O potrzebie przystawienia niemowlaka do piersi mogą świadczyć: otwieranie buzi, ssanie rączki, warg lub języka, ruchy główki na boki, płacz (jest to późny objaw głodu; zaleca się podawanie dziecku pokarmu wcześniej, ponieważ na tym etapie dziecko jest niespokojne i karmienie bywa utrudnione). Niemowlę, które w danej chwili nie potrzebuje większej ilości pokarmu, może z kolei zaczynać ssać pierś i po chwili kończyć to robić, łatwo się rozpraszać podczas jedzenia, odwracać głowę czy zasypiać w czasie karmienia. Dziecka karmionego piersią nie da się przekarmić, ponieważ niemowlę zjada tyle pożywienia, ile tego wymaga, a skład pokarmu dostosowuje się do jego potrzeb. Duża ilość spożywanego przez niemowlę mleka nie musi więc niepokoić. Jeśli natomiast wydaje ci się, że twoje 3-miesięczne niemowlę je zbyt rzadko, by dostarczyć sobie wystarczającej ilości pokarmu, sprawdzaj regularnie przyrosty masy ciała i kontroluj je z wykorzystaniem siatek centylowych. Nieco dokładniejsze zalecenia ilościowe w schemacie żywienia niemowląt wyszczególniono dla maluchów spożywających mleko modyfikowane. Ile je trzymiesięczne niemowlę? Zgodnie z rekomendacjami, dziecko w tym wieku karmione „sztucznie” powinno jeść około sześciu razy dziennie, przy czym orientacyjna porcja jednego posiłku to 120-140 ml. Dzieci żywione mlekiem modyfikowanym zazwyczaj potrzebują mniejszej liczby karmień od tych spożywających pokarm kobiecy, ponieważ proces trawienia mieszanek mlecznych jest dłuższy. Źródła: Szajewska H., Horovath A., Rybak A., Socha P. (2016) Karmienie piersią. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Standardy Medyczne/Pediatria, 13: 9-24. American Academy of Pediatrics Responsive Feeding – Set Your Baby Up for Healthy Growth and Development. Mikulska A., Szajewska H., Horovath A., Rachtan-Janicka J. (2016) Poradnik Karmienia Piersią według zaleceń Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. 74 poziom zaufania. wygląda na problemy z trawieniem, możliwie że nie toleruje laktozy, można dziecku podać Dicoflor ( bakterie przewodu pokarmowego) i Delicol ( enzym pomagający trawić mleko) powinno pomóc, poza tym jeśli pani karmi piersią to w swojej diecie wyeliminować produkty mleczne . ewentualnie inne produkty alergizujące.

Choroba próchnicowa jest główną przyczyną zepsutych zębów u dzieci. Próchnica występuje już u dzieci w wieku 3 lat. Szacuje się, że ma ją ponad 90 procent 7-latków. Sprawdź, jakie są przyczyny próchnicy, jak się objawia oraz jak ją leczyć. Zepsute zęby u dzieci Zepsuty ząb to potoczne określenie na zęba dotkniętego chorobą próchnicową. Jest ona bakteryjną chorobą zakaźną, która prowadzi do demineralizacji i rozpadu tkanek twardych zęba. Objawia się ubytkami w zębach. Według Światowej Organizacji Zdrowia choroba dotyczy prawie 100 procent dorosłych. Nie oznacza to jednak, że rozwija się w późniejszym wieku. Występuje we wszystkich grupach wiekowych. Zepsute zęby mają już dzieci w wieku niemowlęcym, zaraz po wyrżnięciu się zębów mlecznych. Szacuje się, że próchnica dotyczy 60 procent 3-latków. Według danych WHO ma ją ponad 90 procent dzieci w wieku 7 lat. Zepsute zęby u dzieci przed 6. rokiem życia Zepsute zęby u dzieci poniżej 6 lat nazywa się próchnicą wczesnego okresu dzieciństwa (ECC – early childhood caries), inaczej butelkową lub smoczkową. Objawia się ona zwykle jednym lub kilkoma zębami mlecznymi, które z powodu procesu próchnicowego zostały wypełnione lub usunięte. W stomatologii wyróżnia się także próchnicę wczesną (caries praecox), która dotyka dzieci do 3 roku życia i charakteryzuje ostrym i szybkim przebiegiem. Zęby dzieci poniżej 6 lat są słabo zmineralizowane, mają głębokie bruzdy i często są nieprawidłowo osadzone w jamie ustnej, przez co są bardziej podatne na rozwój próchnicy. Inne przyczyny próchnicy we wczesnych dzieciństwie to: próchnica u matki, niski status społeczno-ekonomiczny, jedzenie słodkich przekąsek częściej niż 3 razy dziennie, częste picie napojów zawierających cukier, zasypianie z butelką zawierającą słodki napój. W związku z powyższym zaleca się rodzicom, aby po pojawieniu się pierwszych zębów mlecznych ograniczyli częstość karmienia dziecka w nocy. Do szóstego miesiąca życia dziecko nie powinno pić słodzonych soków owocowych. Ponadto należy pamiętać, że próchnica to choroba zakaźna, dlatego nie powinno się wkładać do ust pokarmów i innych przedmiotów (sztućców, smoczka) przed podaniem ich dziecku. Szczotkowanie zębów należy rozpocząć zaraz po pojawieniu się pierwszych mleczaków. Powikłania próchnicy na zębach mlecznych Próchnicy zębów mlecznych nie można lekceważyć, gdyż prowadzi do powikłań takich jak: ostre i przewlekłe zapalenie miazgi i tkanek okołowierzchołkowych, przedwczesna utrata zębów mlecznych, wady zgryzu, zaburzenia mowy, problemy z połykaniem. Zepsute zęby u dzieci sześcioletnich i starszych Około 6. roku życia dzieciom zaczynają wyżynać się stałe zęby. Próchnica może się rozwinąć zaraz po ich pojawieniu się. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że choroba próchnicowa dotyczy ponad 90 procent 7-latów. Jeśli w porę nie zadba się o zęby dziecka w wieku wczesnoszkolnym, skutki mogą być dla uzębienia tragiczne. Matka natura nie wyposażyła nas w trzeci komplet zębów, dlatego próchnicy trzeba zapobiegać. Jak to zrobić? Rodzice siedmiolatków powinni przede wszystkim: ograniczyć dzieciom ilość pokarmów i napojów zawierających cukier, który jest pożywką dla bakterii powodujących próchnicę, ograniczyć napoje gazowane, które zawierają kwasy rozkładające szkliwo, wyrobić u dziecka nawyk mycia zębów dwa razy dziennie – rano i wieczorem, najlepiej pastą zawierającą fluor. Szczotkowanie zębów do 7. roku życia powinno odbywać się pod kontrolą rodzica. Objawy zepsutych zębów u dzieci Często pierwszą oznaką choroby są białe plamki próchnicowe na szkliwie. Zwiastują one spadek składników mineralnych w podpowierzchniowej warstwie szkliwa. Inny wczesny objaw to pojawienie się płytki nazębnej. Kolejny etap rozwoju próchnicy to ubytek w tkankach twardych zęba, nazywany potocznie „dziurką w zębie”. Niewyleczony ubytek doprowadzi do: całkowitego zniszczenia zęba, zabicia nerwów, wytworzenia ropnia, co może skończyć się ekstrakcją zniszczonego zęba. Profilaktyka próchnicy u dzieci Profilaktyka próchnicy polega przede wszystkim na: przestrzeganiu zasad higieny jamy ustnej - szczotkowaniu zębów dwa razy dziennie, stosowaniu nici dentystycznych oraz wymianie szczoteczek co 3-4 miesiące, racjonalnym żywieniu - przede wszystkim na ograniczeniu pokarmów i napojów zawierających cukier, walce z niedożywieniem i otyłością, uzupełnianiu związków fluoru, wykonywaniu stomatologicznych zabiegów profilaktycznych, takich jak lakowanie zębów, usuwanie kamienia, fluoryzacja oraz wczesne wypełnianie ubytków próchnicowych. Autor: Joanna Woźniak Czytaj też: Jak prawidłowo myć zęby? Zgrzytanie zębami u dzieci - w dzień, w nocy. Jak je leczyć? Szczoteczka do zębów - szczoteczka do zębów dla dzieci, niemowląt Bibliografia: Pilipczuk-Paluch K., Występowanie choroby próchnicowej zębów u dzieci siedmioletnich w środowisku wielkomiejskim, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Katedra i Klinika Stomatologii Dziecięcej Stodolak A., Fuglewicz A., Zapobieganie próchnicy zębów u dzieci i młodzieży oraz promocja zdrowia jamy ustnej – rola pracowników służby zdrowia, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2014, Tom 20, Nr 1, 76–81. Turska-Szybka A., Grudziąż-Sękowska J., Olczak-Kowalczyk D., Czynniki ryzyka próchnicy wczesnego dzieciństwa i indywidualna ocena poziomu ryzyka na podstawie CAMBRA, NOWA STOMATOLOGIA 3/2011. Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.

U miesięcznego dziecka zaniepokoić powinno stałe odchylanie główki do tyłu lub na bok oraz układanie ciałka „w rożek”. Podpowiedzią może być też nastrój dziecka – dzieci z wiotkimi mięśniami są apatyczne, senne i zdenerwowane podczas przebierania, przewijania i przekręcania. Pytanie nadesłane do redakcji Czy można 3-miesięczne dziecko trzymać na kolanach w pozycji siedzącej? Jak długo? Dziecko waży 6,5 kg i mierzy 65 cm. Czy dzieci w tym wieku mogą leżeć na leżaczku? Jak długo? Dziękuję za odpowiedź. Odpowiedział dr hab. med. Jerzy Sułko Oddział Ortopedyczno-Urazowy Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie Dziecko 3-miesięczne można trzymać na kolanach w pozycji siedzącej. Oczywiście należy je podtrzymywać rękami, bo przecież dziecko w tym wieku nie potrafi siedzieć samodzielnie. Najlepiej także oprzeć je o swój brzuch. Nie trzymamy dziecka zbyt długo w takiej pozycji - nie dłużej niż 20-30 minut. Czy dzieci 3-miesięczne mogą leżeć na leżaczku? Jak najbardziej, ale nie powinno to trwać zbyt długo. Uważam, że czas do godziny jest wystarczający i bezpieczny. Dłuższe okresy wiążą się w tym wieku ze snem dziecka. A jeśli dziecko śpi, to najlepiej jednak na płaskim podłożu, czyli w łóżeczku z materacem. Baza leków: torasemid , eksenatyd , chlorochina , białko surowicy ludzkiej , benazepryl (chlorowodorek benazeprylu) , peginterferon alfa-2a , roksytromycyna , aprepitant , fenylbutazon , chinapryl , fosforany , metamizol , denosumab , filgrastym , czynnik VIII , pankreatyna , neomycyna , omeprazol , flutykazon (propionian flutykazonu) , peryndopryl , Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej? Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza? Dokąd mam się udać? Podaj swój numer telefonu,a Doradca Medyczny zadzwoni do Ciebie+48 w dni powszednie od do Cena konsultacji 12 zł

Wprowadzanie nowych produktów do diety i duży apetyt u 4-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr inż. Ewelina Muzińska-Kobus. Wskazana ilość posiłków u 6-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Patrycja Sankowska. Wprowadzanie warzyw do jadłospisu półrocznego dziecka – odpowiada Eliza Gosławska. Rozszerzanie diety dziecka w wieku

Padaczka to choroba, dla której typowe są powtarzające się napady drgawek, stanowiące skutek zaburzeń w wyładowaniach bioelektrycznych w obrębie kory mózgowej. Jeżeli nieprawidłowości obejmują obie półkule mózgu, dochodzi do napadu uogólnionego z drgawkami całego ciała, utratą przytomności i mimowolnym oddawaniem moczu czy kału. Jeżeli zaburzenia ograniczają się do jednej półkuli albo części mózgu, wówczas drgawki obejmują tylko określoną część ciała albo w ogóle nie obserwuje się drgawek, a występuje jedynie chwilowa utrata przytomności. Dlaczego i jak powstaje padaczka u dzieci? Jakie są jej rodzaje i jak je leczyć? Zobacz film: "Jak radzić sobie z infekcjami u dzieci?" spis treści 1. Przyczyny epilepsji 2. Rodzaje padaczek 3. O czym pamiętać podczas ataku padaczki? 1. Przyczyny epilepsji Padaczka wynika z nieprawidłowej pracy mózgu. Zaburzenia funkcji układu nerwowego, np. nieprawidłowości w transferze impulsów między neuronami albo w stężeniu neurotransmiterów, skutkują swoistymi „spięciami”, czyli nieprawidłowymi wyładowaniami w obrębie mózgu, które warunkują z kolei napad padaczkowy. Napady padaczkowe wykazują tendencję do nawracania. Padaczka może pojawić się w każdym wieku, nawet już u niemowląt. Zazwyczaj choroba ujawnia się przed ukończeniem 20. roku życia. Ponad połowa rodzajów epilepsji rozpoczyna się w wieku dziecięcym. Czasami ma się do czynienia z tzw. padaczką rozwojową, która pojawia się w określonej grupie wiekowej, ale z której się wyrasta. Jakie są najczęstsze przyczyny padaczki u dzieci? Komplikacje w czasie porodu. Infekcje matki w czasie ciąży. Zaburzenia rozwoju płodowego, np. wady wrodzone. Choroby dziecka, np. urazy głowy, krwotok, zapalenie opon mózgowych. Czynniki genetyczne. Nie można powiedzieć, że padaczka jest chorobą dziedziczną. Rodzice nie przekazują dziecku samej choroby, a raczej skłonność do zachorowania. Oznacza to, że muszą pojawić się czynniki sprzyjające ujawnieniu się epilepsji. Wielu rodziców myli napady padaczki u dziecka z drgawkami gorączkowymi. Maluchy między szóstym miesiącem a piątym rokiem życia miewają drgawki spowodowane szybko rosnącą temperaturą w czasie różnych infekcji, a nie wskutek zaburzeń bioelektrycznych mózgu. Sytuacja, która powinna zaniepokoić opiekunów malucha, ma miejsce wtedy, gdy drgawki powtarzają się u dziecka lub gdy wystąpił napad bez gorączki. Wówczas konieczna jest diagnoza w szpitalu w kierunku zaburzeń neurologicznych. 2. Rodzaje padaczek Padaczka to bardzo kapryśna i niejednorodna choroba. Wyróżnia się między innymi następujące typy napadów padaczkowych: zespół Westa – inaczej napad skłonów. U niemowląt napady mogą przybrać postać nagłych skurczów, podczas których maluszek zgina się w pół, co przypomina wykonywanie skłonów. Zespół Westa bardzo łatwo pomylić z kolką jelitową; napad nieświadomości – najłatwiej zaobserwować ten rodzaj padaczki u dzieci w wieku szkolnym, kiedy uczeń podczas lekcji traci na jakiś czas kontakt z otoczeniem, przestaje słuchać, przerywa rozmowę. Napad przypomina zaburzenia koncentracji uwagi. Dziecko w czasie ataku nie ma świadomości, nie pamięta, co się działo, nie reaguje na głos ani dotyk; padaczka Rolanda – najczęstszy rodzaj padaczki wśród dzieci. Padaczka Rolanda pojawia się między trzecim a dwunastym rokiem życia. Dzieci budzą się w nocy, pełne lęku i niepokoju, nie mogą mówić. Są przerażone tym, co się z nimi dzieje. Odczuwają często mrowienie albo skurcz mięśni po jednej stronie twarzy. Może wystąpić ślinienie; napad toniczno-kloniczny (grand mal) – uogólniony napad duży, może być niebezpieczny. W trakcie napadu dziecko upada na ziemię, traci przytomność, nie reaguje na otoczenie, przestaje na chwilę oddychać, wydaje krzyk albo jęk i pręży się. Ciało sztywnieje, obserwuje się zwrot gałek ocznych, na ustach pojawia się ślina. Kulminacja ataku to drgawki całego ciała. Dziecko zaciska mocno zęby, może nawet dojść do przygryzienia języka, a nawet oddania moczu lub kału. Czasami przed uogólnionym napadem padaczkowym może pojawić się tzw. aura, czyli zapowiedź drgawek. Dziecko przed napadem może być bardziej marudne, rozdrażnione, może odczuwać lęk, zawroty głowy, nudności albo dziwny smak w ustach. Niekiedy jednak nie ma żadnych sygnałów zapowiadających. Po ataku dziecko jest zazwyczaj bardzo zmęczone i śpiące. 3. O czym pamiętać podczas ataku padaczki? Wokół epilepsji narosło wiele mitów i przekłamań. Padaczka nie jest chorobą psychiczną ani umysłową. Ząbkowanie u niemowląt nie jest przyczyną pojawienia się drgawek u dzieci. Wystąpienie pojedynczego napadu drgawek nie oznacza, że dziecko cierpi na padaczkę. Jakie więc czynniki sprzyjają napadom padaczkowym? Infekcje, gorączka, stres, brak snu, alkohol, kontrastowe bodźce świetlne, emocje. Podczas diagnozowania epilepsji najważniejsze jest wykonanie badań EEG, TK albo SPECT. EEG pozwala określić, z którego miejsca w mózgu rozprzestrzenia się napad (ogniska padaczki). Jak się zachować, kiedy dziecko ma napad drgawek? Zachowaj spokój, nie panikuj! Usuń przedmioty, o które dziecko mogłoby się uderzyć w czasie drgawek. Jeśli jest malutkie, weź je na ręce. Kiedy jest większe, ułóż je na boku, na miękkim podłożu, np. na dywanie lub tapczanie. Sprawdź, czy dziecko nie ma niczego w buzi, żeby się nie zachłysnęło. Uważaj, by dziecko w czasie ataku nie przygryzło sobie języka. Między zęby możesz mu włożyć np. zwinięty bandaż. Nigdy jednak nie wkładaj niczego twardego, ostrego, nie rób też tego na siłę. Jeżeli dziecko broni się przed ułożeniem na boku, odchyl tak jego głowę, by nie zakrztusiło się śliną i mogło swobodnie oddychać. Rozluźnij dziecku ubranie pod szyją, zapewnij stały dopływ świeżego powietrza. Nie tłum drgawek na siłę, nie unieruchamiaj dziecka. W trakcie napadu nie podawaj żadnych leków doustnie ani nie staraj się cucić dziecka. Pamiętaj, że epilepsję trzeba leczyć. Tylko lekarz decyduje o doborze leków przeciwpadaczkowych i ich dawkach. Nie można samemu zaprzestać farmakoterapii albo zmieniać dawki leków. Akceptacja konieczności długotrwałego leczenia pomaga zaakceptować samą chorobę. Dobrze, jeśli poza opieką neurologa, znajduje się także pod obserwacją psychologa, który pomoże uprać się z emocjonalnymi problemami, jakie ta przypadłośc niesie ze sobą. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd Psycholog społeczny, autorka wielu publikacji dotyczących rozwoju osobistego oraz warsztatów z doradztwa zawodowego i komunikacji międzypłciowej.

Karmienie piersią. Karmienie piersią przynosi wiele korzyści - zarówno mamie, jak i dziecku. Obejrzyj film i dowiedz się więcej na temat naturalnego karmienia maluszka. Lek. Tomasz Budlewski. 79 poziom zaufania. Proponuje udać się do lekarza pediatry. Po badaniu będzie można coś więcej powiedzieć. Sądzę że wszystko jest ok.

Wbrew pozorom próchnica zębów u trzylatka czy nawet próchnica zębów u rocznego dziecka to nie są rzadkie przypadki. Choroby zębów są bowiem niezwykle powszechne także u dzieci. Próchnica u dzieci to bakteryjna choroba zakaźna, która często jest efektem nadmiaru cukrów w codziennej diecie dziecka. Maluchy uwielbiają słodycze, nie zawsze zaś dobrze sobie radzą z higieną uzębienia. Problem często lekceważą również rodzice, zwłaszcza gdy dotyczy on zębów mlecznych, które „przecież i tak wypadną”. Nie jest to jednak właściwe myślenie. Tym bardziej, że kiedyś o dobry stan zębów dzieci dbały szkolne higienistki, dziś zaś niewiele placówek przykłada do tego wagę. Zepsute zęby mleczne dzieli zaledwie krok od próchnicy zębów stałych u dziecka. Jak wygląda próchnica zębów u dziecka? Jak powstrzymać próchnicę zębów stałych u dzieci? Spis treści: Początki próchnicy zębów u dzieci – na co zwrócić uwagę? Próchnica zębów u dzieci – leczenie Jak powstrzymać próchnicę zębów u dziecka – profilaktyka Próchnica zębów u dzieci to ogromny problem epidemiologiczny. Szacuje się, że ma ją aż 77% sześciolatków i aż 65% trzylatków. Nierzadko dotyka ona nawet wielu zębów naraz. Niestety, próchnica zębów u dzieci wciąż bywa bagatelizowana przez rodziców. Niewłaściwa dieta oraz niewłaściwe nawyki higieniczne sprawiają, że ogromna liczba małych dzieci wymaga pomocy stomatologicznej. Zęby mleczne nierzadko trzeba po prostu usunąć; problem pojawia się jednak również przy zębach stałych. Prawidłowa profilaktyka próchnicy i odpowiednia dieta i higiena zębów pomagają uniknąć problemu. Jak powstrzymać próchnicę zębów u dziecka? Próchnica zębów u dzieci – skąd się bierze? Istnieje wiele przyczyn, dla których już małe dzieci cierpią z powodu próchnicy zębów. Są to między innymi: brak higieny jamy ustnej, niewłaściwa higiena jamy ustnej – niedostateczne oczyszczenie powoduje odkładanie się płytki nazębnej i rozwój bakterii prowadzących do próchnicy, niski poziom uwapnienia zębów prowadzący do osłabienia szkliwa, nieprawidłowa dieta, oparta na dużej ilości cukrów, spożywanie licznych przekąsek w ciągu dnia, podatność genetyczna, niska zawartość fluorku i wapnia w diecie ciężarnej matki, próchnica butelkowa – wywołana karmieniem dziecka butelką, które często odbywa się w nocy; wydzielana jest wówczas mniejsza ilość śliny oczyszczającej zęby, co doprowadzania do rozwoju bakterii, a w efekcie – do próchnicy zębów. Niestety próchnica zębów mlecznych u dzieci bardzo często bywa bagatelizowana. Tymczasem to tylko wierzchołek gry lodowej – później często pojawia się bowiem próchnica zębów stałych u dzieci, która stanowi dużo większy problem i nieraz skutkuje długim i bolesnym leczeniem. Do tego próchnica zębów u dzieci postępuje niezwykle szybko, a niezauważona w porę często kończy się usunięciem zęba. Dlatego niezbędne jest, by jak najszybciej zauważyć objawy i na nie zareagować. Im wcześniej odwiedzimy lekarza dentystę lub pedodontę, czyli specjalistę od leczenia zębów dzieci, tym większej ilości bólu zaoszczędzimy maluchowi. Początki próchnicy zębów u dzieci – na co zwrócić uwagę? W przypadku próchnicy zębów u dzieci należy reagować szybko. Naszą uwagę powinny zwrócić: lepki, szorstki, biało-żółty nalot na zębach; plamy próchnicowe – w przypadku zębów mlecznych niekoniecznie czarne lub brązowe; zazwyczaj są koloru kredowobiałego, ale łatwo ją zauważyć ze względu na matową fakturę, odcinającą się wyraźnie od błyszczącego szkliwa zdrowej powierzchni zęba; brązowe lub czarne zmiany na zębach – to kolejny etap próchnicy i konieczność szybkiej wizyty u lekarza dentysty; zmiana ta może przejść bowiem w tak zwaną próchnicę średnią, która obejmie zębinę, a następnie wywołać głębokie zmiany w strukturze (tkankach) zęba; stan zapalny, powodujący silny ból u dziecka, zwłaszcza podczas spożywania pokarmów lub samoistny. Zmiany na zębach dziecka mają tendencję do szybkiego przenoszenia się na zęby sąsiednie. To dlatego próchnica zębów u dziecka atakuje kilka zębów naraz. Im szybciej zareagujemy, tym szybciej uda się nam się je wyleczyć. Dlatego regularne wizyty profilaktyczne są obowiązkowe w przypadku dzieci – próchnicy zębów lepiej bowiem zapobiegać, niż ją leczyć, bez względu na to, czy dotyczy zębów stałych, czy mlecznych. Próchnica zębów u dzieci – leczenie Leczenie wczesnego stadium próchnicy zębów u dzieci – tego, w którym mamy do czynienia dopiero z kredowobiałymi plamami próchniczymi – odbywa się przy pomocy zabiegu zwanego fluoryzacją. Ten zabieg polega na nałożeniu specjalnego preparatu, który chroni szkliwo przed działaniem bakterii, wspomaga odbudowę i poprawia ogólny stan uzębienia. Dzieci powinny również stosować specjalną pastę do zębów z fluorkiem. Zaawansowana próchnica zębów u dziecka, w której doszło do powstania nieodwracalnych zmian, jest niestety dużo trudniejsza i boleśniejsza, jeśli chodzi o leczenie. W tym przypadku sposób leczenia próchnicy zębów u dzieci jest dobierany indywidualnie. Stosowane metody to nasączanie azotanem srebra, który powstrzymuje rozwój próchnicy w przypadku zębów mlecznych, usunięcie chorej części tkanki i zastąpienie jej wypełnieniem, a w skrajnych wypadkach – usunięcie całości chorego zęba. Niestety to ostatnie rozwiązanie może skutkować późniejszą wadą zgryzu. Dlatego próchnicy zębów u dziecka lepiej zapobiegać, niż ją później leczyć. Jak powstrzymać próchnicę zębów u dziecka – profilaktyka W przypadku próchnicy zębów u dzieci niezwykle ważna jest profilaktyka. Przede wszystkim, należy dbać o prawidłową dietę dziecka – nie powinno w niej znaleźć się zbyt dużo słodyczy i przekąsek. Dobrze jest, gdy dziecko myje zęby po każdym posiłku – dwukrotne szczotkowanie w ciągu dnia to najczęściej zbyt mało. Konieczne są również regularne wizyty profilaktyczne u lekarza dentysty. Do picia warto podawać dziecku niesłodzoną wodę, a samą dietę uzupełnić w produkty bogate we wzmacniające zęby witaminy. Niezbędne jest również nauczenie dziecka zasad prawidłowej higieny jamy ustnej i odpowiedniego szczotkowania zębów. Już sześcioletnie dzieci mogą stosować szczoteczek elektrycznych - te zaś nierzadko posiadają timer uniemożliwiający zbyt krótkie mycie zębów. Warto zainwestować w szczoteczki odpowiednie dla dziecka, by mieć pewność, że jego zęby są w pełni zabezpieczone przed szkodliwym wpływem bakterii, a w rezultacie – przed rozwojem próchnicy zębów.